کاظم برهانی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
ابوالفضل مشکینی - دانشگاه تربیت مدرس

سرعت رشد شهرنشینی موجب تغییرات چشم گیری در شیوه­ استفاده اراضی شده که موجب تکه تکه شدن اراضی شهری و قرار گرفتن هر کدام به عملکردی تخصصی شده است. در برنامه ریزی فضایی تکه تکه شدن یک پدیده شناخته شده می­باشد که ظهور اولیه آن را می­توان در زمینه کاربری اراضی شهری یافت. در مبانی سیاست­های فضایی تکه تکه شدن فضایی اغلب به عنوان یک پدیده­ی منفی درک شده، ولیکن هدف این پژوهش استفاده از این مفهوم در سنجش میزان تعادل عملکرد فضایی در محلات شهری می­باشد. روش تحقیق در پژوهش حاضر ترکیبی از روش­های توصیفی- تحلیلی و مقایسه­ای بوده­اند. به منظور سنجش میزان تکه تکه شدن عملکردهای شهری از دو شاخص Aff و Rff استفاده شده که نتایج تحقیق نشان می دهد که این دو شاخص، ابزار مناسبی جهت سنجش میزان تلفیق فضایی و عملکردی کاربری­ها در سطح محلات شهری بوده است. این دو شاخص در محلات ناحیه ۱ منطقه ۱۴ مورد بررسی قرار گرفت که نتایج حاکی از آن بود که از لحاظ شاخص Rff و Aff بجز محلات دژکام و آهنگران دیگر محلات این ناحیه دارای سطح بالای تلفیق فضایی و عملکردی می­باشند.

تکه تکه شدن شهری, تعادل عملکرد فضایی, شاخص Aff و Rff