بررسی بیان ژن های SIRT۱ و PGC-۱α در بافت بیضه موش های آزواسپرمی شده با بوسولفان متعاقب یک دوره تمرینات شنا
عنوان مقاله: بررسی بیان ژن های SIRT۱ و PGC-۱α در بافت بیضه موش های آزواسپرمی شده با بوسولفان متعاقب یک دوره تمرینات شنا
شناسه ملی مقاله: JR_NPWJM-9-32_006
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_NPWJM-9-32_006
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
سحر کوچکی - Ph.D Candidate, Exercise Physiology Department, Sari Branch, Islamic Azad University, Sari, Iran
هاجر عباس زاده - Associate Professor, Exercise Physiology Department, Sari Branch, Islamic Azad University, Sari, Iran
پروین فرزانگی - Associate Professor, Exercise Physiology Department, Sari Branch, Islamic Azad University, Sari, Iran
خلاصه مقاله:
سحر کوچکی - Ph.D Candidate, Exercise Physiology Department, Sari Branch, Islamic Azad University, Sari, Iran
هاجر عباس زاده - Associate Professor, Exercise Physiology Department, Sari Branch, Islamic Azad University, Sari, Iran
پروین فرزانگی - Associate Professor, Exercise Physiology Department, Sari Branch, Islamic Azad University, Sari, Iran
مقدمه: آزواسپرمی به عنوان عدم وجود اسپرم از مایع منی تعریف می شود. اسپرماتوژنز ممکن است بسیار حساس به ترکیباتی باشد که با متابولیسم انرژی میتوکندری و کنترل تنفس سلولی تداخل دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی بیان ژنهای SIRT۱ و PGC-۱α در بافت بیضه موشهای آزواسپرمی شده با بوسولفان متعاقب یک دوره تمرینات شنا بود.
روش کار: در این مطالعه تجربی، ۲۰ سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار پس از ایجاد مدل آزواسپپرمی بهصورت تصادفی به چهار گروه کنترل سالم، شم، آزواسپرمی، تمرین+ آزواسپرمی دستهبندی شدند. گروه تمرین+ آزواسپرمی، یک ماه بعد از ایجاد آزواسپرمی، به مدت ۸ هفته و هر هفته پنج روز و هر روز به مدت ۳۰ دقیقه به انجام تمرین شنا با شدت پایین پرداختند. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آنالیز واریانس یکطرفه استفاده گردید.
یافتهها: نتایج نشان داد که گروه آزواسپرمی نسبت به گروه کنترل سالم موجب کاهش معنادار سطح بیان ژن SIRT۱ و PGC-۱α می شود و ۸ هفته تمرین هوازی شنا با شدت پایین موجب افزایش معنادار آن در گروه تمرین+ آزواسپرمی نسبت به گروه آزواسپرمی شده است.
نتیجهگیری: بهطور کلی نتایج تحقیق حاضر بیانگر آن است که فعالیت ورزشی منظم هوازی مانند شنا با شدت پایین در مهار آثار ناشی از بیماریهای ناباروری از طریق حفظ و توسعه بیوژنز میتوکندری در بهبود فرآیند اسپرماتوژنز کمک شایانی میکند.
کلمات کلیدی: Swimming, SIRT۱, PGC-۱α, Azoospermia., شنا, SIRT۱, PGC-۱α, آزواسپرمی.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1399993/