هدی ملک زاده - دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
عزت دیره - استادیار گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
ناصر امینی - استادیار، گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
محمد نریمانی - استاد ممتاز گروه روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی آموزش اصلاح  سبک فرزند پروری  به مادران بر نشانه های نافرمانی مقابله ای در دانش آموزان ۸ تا ۱۱ سال شهر شیراز بود. مطالعه حاضر از نوع آزمایشی بودکه در آن از طرح پیش آزمون  - پس آزمون  با گروه کنترل و پیگیری ۳ ماهه استفاده شد. تعداد ۴۰ نفر از مادران دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی در سال تحصیل ۹۹-۱۳۹۸ شهر شیراز که حدود ۶۷۸۹ نفردانش آموز در ۳۲ دبستان دولتی پسرانه مشغول به تحصیل بودند  انتخاب و به طور تصادفی در گروه آزمایش (اصلاح  سبک فرزند پروری ) و کنترل گماشته شدند. کلیه شرکت کنندگان پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه نشانه های اختلال نافرمانی سیاهه رفتاری کودک آخنباخ را در سه مرحله تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و همچنین آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شدند. نتایج نشان داد میانگین متغیر نشانه های اختلال نافرمانی در مرحله پیش آزمون بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد که نشانگر همگن بودن دو  گروه پژوهش در مرحله پیش آزمون است، اما تفاوت بین دو گروه در مراحل پس آزمون و پیگیری تفاوت معنی داری بود که می تواند حاکی از اثربخشی مداخله بر متغیرهای  ذکر شده و نیز پایداری اثربخشی در مرحله پیگیری بوده است.  نتایج این پژوهش نشان داد که درمان مذکور می تواند در کاهش نشانه های نافرمانی مقابله ای در دانش آموزان ۸ تا ۱۱ سال به عنوان مداخلات روانشناسی استفاده شود با توجه به اثر بخشی اصلاح  سبک فرزند پروری  این درمان در اولویت درمانی قرار داده شود.

سبک فرزند پروری, اختلال نافرمانی مقابله ای, مقطع ابتدایی