منوچهر انصاری - دانشیار گروه مدیریت، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، ایران
شیدا اشرفی - کارشناس‎ارشد مدیریت اجرایی، دانشکده پردیس البرز، دانشگاه تهران، ایران
هدی جبلی - کارشناس‎ارشد مدیریت اجرایی، دانشکده پردیس البرز، دانشگاه تهران، ایران

توجه به محیطزیست رکن اصلی تصمیمگیری بسیاری از سازمان‎ها در جهان است. آگاهی مصرف­کنندگان و ذینفعان از مسائل زیستمحیطی افزایش یافته­است و دولتها قوانین سختگیرانهای را برای سازمان‎های آلاینده اعمال کرده­اند. مسئولیت زیستمحیطی سازمان‎ها در ترکیب با نیاز سازمان‎ها برای رقابتپذیری، باعث رواج مفهوم نوآوری سبز گردیده است. بدیهی است نوآوری سبز توسط سرمایه انسانی سبز که از پیامدهای زیستمحیطی حاصل از فعالیتهای سازمانشان آگاه هستند، شکل می­گیرد. شرکتهای پیشگام، بهواسطه ترکیب نوآوری با استراتژیهای سبز، توانستهاند به مزیت رقابتی پایدار و متمایز و نیز بهبود جایگاه نام تجاری خود دست یابند. با توجه به اینکه در ایران به سرمایه انسانی سازمان‎ها و سرمایه اجتماعی سبز پرداخته نشده، در این تحقیق به بررسی تاثیر سرمایه انسانی بر نوآوری سبز پرداختهایم. سرمایه انسانی را مشتمل بر سه سازه پیشینه دانشی، پیشینه روانی و ظرفیت فرد و نوآوری سبز را مشتمل بر دو سازه رهبری سبز و زنجیره تامین سبز درنظرگرفته­ایم. برای تجزیهوتحلیل دادهها از نرمافزار Smart PLS بهرهبردهایم. ۵۰ نفر از مدیران و کارشناسان سازمان، بر اساس نمونهبرداری تصادفی ساده از روی فهرست بیمه سازمان انتخاب شدند. نتیجه این تحقیق نشان داد سرمایه انسانی به میزان ۷۶ درصد بر نوآوری سبز در سازمان‎ها موثر است.

سبز, سرمایه اجتماعی سبز, سرمایه انسانی, نوآوری سبز, محصولات سبز