فرناز اباذری اسفهلان - کارشناس ارشد فناوری معماری گرایش دیجیتال، دانشکده ی معماری و شهرسازی، دانشگاه هنراسلامی تبریز، تبریز، ایران،
طاها صباغیان - دانشجوی دکتری معماری، گروه معماری پردیس بین المللی کیش، دانشگاه تهران، کیش، ایران

امروزه معماری پایدار بخشی از مسائل مهم دنیا، جهت حفظ انرژی و صرفه جویی در آن و همچنین ایجاد کمترین تغییرات زیست محیطی میباشد. فراهم نمودن شرایطی برای طراحیهای پایدار از دغدغه های کشورهای توسعه یافته بوده و در این زمینه از فناوریهای نو و تکنولوژیهای پیشرفته نیز بهره گرفته میشود. مصالح و نحوه ی ساخت بناها می بایست ضمن سازگاری با محیط اطراف و ویژگیهای اقلیمی از استحکام بیشتری نیز برخوردار بوده تا طراحی مد نظر در زمره ی بناهای پایدار قرار گیرد. در پژوهش پیش رو پس از شناخت شرایطی که سبب ایجاد پایداری در طراحیهای معماری میگردند، پایداری عنصری محیطی همچون سایبان تحت عوامل مختلف، هدف از ساخت و کارایی و سازگاری آن نسبت به محیط مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. همچنین پیشنهاداتی جهت ساخت و استفاده از مصالح مناسب ارائه شده تا درنهایت، سازندگان بتوانند در راستای بهبود ساخت و در جهت پایداری سازه ی مد نظر از آن بهره ی کافی را ببرند.

پایداری، سایبان، فناوری، مصالح