امجد عبدی - پژوهشگر نسبیت مختصاتی – تهران

نسبیت خاص و وابستگی نسبیت اجرام به نسبت گرانش دریافتی آنها از مبداء مختصات گرانشی و خود جرم ، پیش فرضهای مهم نسبیت مختصاتی هستند که نتیجه آن ، نسبیتی است که در آن ماده تمایل دارد انرژی جنبشی اش ، شامل حداکثر انرژی نیوتنی و حداقل انرژی نسبیتی باشد و ا ین موضوع ، باعث شده است که بر خلاف ستارگان ، گرد و غبار ، توانایی ورود به منطقه ماده تاریک را به علت نسبیت شدید آن نداشته باشند و ماده تاریک به علت نسبیت شدید با سایر اجرام برهم کنش بسیار کمی دارد و تاریک می باشد و انرژی نیوتنی و انرژی نسبیتی دو موضوع جدا ی از هم می باشند که از مهبانگ تا به حال با اجرام همراه شده اند و کل انرژی جنبشی آنها را می سازند و انرژی جنبشی ماده تاریک ، ترکیبی از انرژی جنبشی نیوتنی و نسبیتی است و انرژی تاریک ، نتیجه نسبیت شدید ماده تاریکی است که مبداء مختصات گرانشی آن در نمودار سرعت- گرانش به اندزه صفر تا دو برابر سرعت نور ،سریعتر از ما از مهبانگ دور می گردد.

نسبیت مختصاتی ، مبداء مختصات گرانشی ، ماده تاریک ، انرژی تاریک ، انرژی نیوتنی ، دریافت گرانش