علی اصغر پورعزت - استاد گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، ایران
خدیجه روزبهانی - دانشجوی دکتری خط مشی گذاری عمومی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، ایران
غزاله طاهری عطار - استادیار گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، ایران
علی اصغر سعدآبادی - دانشجوی دکتری سیاستگذاری علم و فناوری ، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، ایران

: در عصر کنونی، بقا به مهم‎ترین دغدغه و هدف سازمان ها تبدیل‎شده و آنها را به سیستم هایی منفعلی مبدل ساخته است که خود را با محیط تطبیق می‎دهند تا باقی بمانند. در این نوشتار تلاش شده است با گذر از روش صرفا استقرایی، ضمن تامل بر مفهوم مرگ سازمان به‎مثابه یک فرصت برای مصرف و تخصیص دوراندیشانه­تر منابع، بر پدیده مرگ برنامه‎ریزی‎شده تاکید شود. در این امتداد، از انگاره ققنوس برای ادراک رفتارهای سازمان در مواجهه با مرگ و فرسایش استفاده شده است و قابلیت نسبی آن برای توضیح برخی از وجوه رفتاری و ساختاری سازمان، ارزیابی شده است. روش پژوهش حاضر از نوع تحلیل مضمون است و برای بسط واقع انگارانه موضوع، روش داستان پردازی را به‎کار می‎برد. نتیجه پژوهش دال بر آن است که برنامه ریزی برای مرگ، راهبردی اثربخش و قابل پیشنهاد به جهاد است تا بتواند در شان نهادی خود، حیات اجتماعی ایرانیان را به وجهی پایدار و با قالبی جدید، تحت تاثیر قرار دهد.

آینده‎اندیشی, برنامه ریزی فرانسلی, شناخت استعاره ای, تجدید حیات, مرگ برنامه ریزی‎شده