غلام حسین نیکوکار - دانشیار مدیریت سیستم، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران
ناصر عسگری - استادیار مدیریت دولتی، دانشگاه هوایی شهید ستاری، تهران، ایران
مهرداد غلامی - دانشجوی دکترای سیاست گذاری عمومی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران
احسان رحیمی - کارشناس‎ارشد مهندسی مواد خوردگی، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه منچستر، منچستر، انگلستان

در عصر دانایی­ محوری، مزیت رقابتی سازمان­ها بر پایه دارایی های نامشهود استوار است. آنچه امروزه سازمان­ها را رقابت­ پذیر می کند، مدیریت اثربخش دانش و دیگر دارایی های ناملموس، مانند سرمایه های فکری آنهاست. بر این اساس، پژوهش حاضر به بررسی نقش سرمایه های فکری در ارتقای اثربخشی سیستم­ مدیریت دانش در سازمان پرداخته است. بدین منظور، تاثیر سه جنبه اصلی سرمایه فکری (سرمایه­های انسانی، ساختاری و مشتری) بر چهار مرحله اصلی فرآیند مدیریت دانش (خلق، ذخیره ­سازی، کاربرد و تسهیم دانش) بررسی می­شود. جامعه آماری پژوهش مدیران و کارکنان استانداری یکی از استان­های جنوبی کشور بوده و از روش نمونه­ گیری تصادفی استفاده شده است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه و روش تحقیق توصیفی- پیمایشی بوده است. داده­های به‎دست آمده با استفاده از آزمون­ های ضریب همبستگی و معادلات ساختاری تحلیل شدند و نتایج آن بیانگر تاثیر معنی­دار و مهم همه مولفه های سرمایه های فکری بر ارتقای اثربخشی مدیریت دانش است. در پایان با توجه به یافته های پژوهش، پیشنهادهایی ارائه شده است.

سرمایه های فکری, سرمایه انسانی, سرمایه ساختاری, سرمایه مشتری, مدیریت دانش