غلامرضا رحیمی درآباد - کارشناس ارشد زراعت گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه محقق اردبیلی
مرتضی برمکی - عضو هیات علمی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی، دانشگاه محقق اردبیلی
رئوف سید شریفی - عضو هیات علمی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی، دانشگاه محقق اردبیلی

به منظور بررسی برخی از شاخص های رشد در کشت مخلوط سیب زمینی و گلرنگ، آزمایشی در سال زراعی ۱۳۸۸ به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه محقق اردبیلی اجرا گردید. ترکیبات تیماری را: ۱:۰ (کشت خالص سیب زمینی با تراکم ۶ بوته در متر مربع) ، ۱:۱ (۶ بوته در متر مربع سیب زمینی و ۶ بوته در متر مربع گلرنگ)، ۱:۲ (۶ بوته در مترمربع سیب زمینی و ۱۲ بوته در متر مربع گلرنگ) و ۱:۳ (۶ بوته در متر مربع سیب زمینی و ۱۸ بوته در متر مربع گلرنگ) تشکیل می دادند. با افزایش درجه روز رشد در گیاه گلرنگ ابتدا شاخص وزن خشک کل به صورت بطئی افزایش یافت و با گذشت زمان روند کاهشی به خود گرفت. همچنین سرعت رشد نسبی نسبت به زمان کاهش یافت و در پایان فصل رشد منفی گردید. با گذشت زمان سرعت رشد محصول در گلرنگ افزایش یافت و پس از رسیدن به حداکثر، کاهش و به صفر رسید و سپس منفی گردید.با افزایش سهم گلرنگ در تیمارهای کشت مخلوط، ماده خشک و سرعت رشد محصول روند افزایشی و سرعت رشد نسبی و شاخص سطح برگ روند کاهشی نشان دادند.در کشت خالص سیب زمینی نیز با افزایش درجه روز رشد، ماده خشک کل افزایش یافت. همچنین سرعت رشد محصول و شاخص سطح برگ ابتدا افزایش و سپس کاهش پیدا کرد. سرعت رشد نسبی نیز با افزایش درجه روز رشد در تیمارهای کشت خالص سیب زمینی کاهش یافت. نتایج به دست آمده نشان دهنده آن است که ترکیب تیماری ۱:۳ (۶ بوته در متر مربع سیب زمینی و ۱۸ بوته در متر مربع گلرنگ) به دلیل ماده خشک و سرعت رشد بالای کانوپی در هر دو گیاه  نسبت به سایر تیمارها در شرایط مشابه با مطالعه حاضر ممکن است مناسب باشد.

وزن خشک کل, سرعت رشد نسبی, سرعت رشد محصول, شاخص سطح برگ