فهیمه شکراللهی علاف - دانشجوی کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی، دانشگاه محقق اردبیلی
مهدی معینی کیا - دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی
عادل زاهدبابلان - استاد گروه علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی
تقی اکبری - استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی

بخش های مختلف جامعه از جمله حوزه آموزش به شدت تحت تاثیر رشد سریع تکنولوژی و فناوری اطلاعات قرار گرفته اند. استفاده از فناوری های نوین اطلاعات و ارتباطات در حوزه آموزش مجازی ، می تواند یکی از روش های مناسب در هنگام نبود آموزش حضوری و چهره به چهره باشد. در شرایط فعلی جوامع که بیماری کرونا بر زندگی مردم سایه افکنده، مطلوبست که از این فناوری ها و روش های یادگیری نوین، همچون روش تدریس معکوس ، برای امر آموزش استفاده شده و در جهت بهبود و تقویت روش های تدریس در فضای مجازی گام هایی برداشته شود. با توجه به سرعت پیشرفت تکنولوژی می توان انتظار داشت که در آینده مدارس به این سمت و سوق پیش بروند که آموزش ها در فضای مجازی و به صورت یادگیری معکوس صورت گیرد. در مقاله حاضر که به صورت کتابخانه ای و با استفاده از کتاب ها، مقاله ها و گزارش های علمی داخلی و خارجی مرتبط و تحقیقات به عمل آمده در این حوزه بدست آمده، مروری بر چگونگی روش تدریس معکوس و آموزش در فضای مجازی خواهیم داشت و به تاریخچه آموزش مجازی و سیر تکاملی این شیوه اشاره خواهیم کرد. هدف از ارائه ی این مقاله ضرورت استفاده از روش های تدریس معکوس در تدریس به شیوه ی مجازی می باشد.

یادگیری معکوس، فضای مجازی، روش های یادگیری، ویروس کرونا