علی مبینی دهکردی - عضو هیات علمی دانشگاه تهران
تورج اسکندری پور - دکترای مدیریت راهبردی دانش
شهره کشاورز - کارشناس ارشد آموزش زیان انگلیسی

گسترش روش های علمی و افزایش تقاضا در این زمینه، تخلف در علم ورزی را نیز به­دنبال داشته و اعمالی از قبیل داده­سازی، تقلب، سوءاستفاده، سرقت علمی و... به­وفور به­چشم می آید که می توان آن ها را رفتار ضد اخلاقی در علم نامید. مقاله­ی حاضر در راستای کمک به شناخت بیشتر جایگاه معیارهای اخلاق علمی و تشریح سیره عملی حضرت امام خمینی(رحمه­الله­علیه)، گام برمی­دارد. مسئله­ی تحقیق عدم وجود الگویی عملی در حوزه­ی اخلاق علمی و اهداف پژوهشی عبارتنداز؛ کمک به شناخت بیشتر آراء موجود در حوزه اخلاق علم و بررسی معیارهای مربوطه و ذکر نقاط مشترک معیارهای اخلاق علم و مولفه های اخلاق در سیره علمی امام(رحمه­الله­علیه)، که برای دستیابی به آن­ها، پاسخ گویی به سوالات پژوهش شامل «معیارهای اخلاقی در حوزه علم کدامست؟» و «آیا مولفه های اخلاق علمی در سیره امام(رحمه­الله­علیه) با معیارهای اخلاق علم قابل تطبیق است؟» ضروری است. نوع پژوهش سازگاری(توسعه ای) بوده و با رویکردی آمیخته (کیفی و کمی) به مطالعات میدانی و کتابخانه ای و تحلیل داده ها می­پردازد. در بخش کیفی  که جامعه پژوهش شامل منابع مرتبط با فلسفه علم، اخلاق علمی و سیره امام(رحمه­الله­علیه)بوده و نمونه­گیری و جمع­آوری اطلاعات تا حد اشباع انجام و با استفاده از مطالعات اسنادی، با تطبیق آراء موجود در حوزه روش شناسی دانش و تحلیل محتوای کیفی به ارائه گزاره­های حاصله مبادرت شده و در رویکرد کمی، نمونه ای به حجم ۴۰ نفر دانشجوی دکتری به­صورت تصادفی ساده انتخاب و پرسشنامه به آنان ارجاع گردیده که پس از تحلیل نهایی و آزمون آماری فرضیه اثبات گردید که «سیره امام خمینی(رحمه الله علیه)» الگوی مناسب اخلاق علمی می باشد.

اخلاق, اخلاق علمی, معیارهای اخلاق علمی, سیره امام خمینی(رحمه الله علیه)