مطالعه تغییرات کمی وکیفی کالوس گیاه Stevia rebaudiana Bertoni. تحت تاثیر کاربرد سالیسیلیک اسید و شوری در شرایط کشت جامد و مایع
عنوان مقاله: مطالعه تغییرات کمی وکیفی کالوس گیاه Stevia rebaudiana Bertoni. تحت تاثیر کاربرد سالیسیلیک اسید و شوری در شرایط کشت جامد و مایع
شناسه ملی مقاله: JR_ECOPH-5-3_003
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_ECOPH-5-3_003
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
عظیم قاسم نژاد - ادانشیار گروه باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
مارال سلملیان - کارشناس ارشد رشته گیاهان دارویی ادویه ای و نوشابه ای، گرگان، ایران.
کامبیز مشایخی - دانشیار گروه باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
خلاصه مقاله:
عظیم قاسم نژاد - ادانشیار گروه باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
مارال سلملیان - کارشناس ارشد رشته گیاهان دارویی ادویه ای و نوشابه ای، گرگان، ایران.
کامبیز مشایخی - دانشیار گروه باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر ایلیسیتورهای شوری و سالیسیلیک اسید در محیط کشت جامد و مایع بر برخی از پارامترهای رشدی و بیوشیمیایی کالوس گیاه استویا، از جمله وزن تر، خشک و رنگدانههای درونی با استفاده از روش پیشنهادی بارنس، میزان مهار رادیکال آزاد با استفاده از DPPH، قند کل با استفاده از آنترون و قند احیاء به روش مایلر انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه کاملا تصادفی با دو غلظت سالیسیلیکاسید (صفر و ۱۰۰ میکرومولار) و دو غلظت شوری (صفر و ۵۰ میلی مولار) در محیطهای کشت جامد و مایع حاوی ۵/۰ میلیگرم در لیتر BA و ۱ میلیگرم در لیتر NAA در ۴ تکرار انجام شد. آنالیز نتایج با استفاده از نرم افزار SAS, V ۹.۲صورت گرفت. ایلیسیتورهای مورد استفاده و محیطکشت و اثر متقابل این تیمارها اثر معنیداری بر صفات کمی و کیفی داشتند. وزن تر کالوس تحت تاثیر شوری و سالیسیلیک اسید نسبت به شاهد کاهش یافت. در مقابل وزن خشک در تیمار توام شوری و سالیسیلیکاسید نسبت به شوری افزایش معنیداری نشان داد. رنگدانههای درونی در تیمارها به نسبت شاهد افزایش یافت. بیشترین توانمندی مهار رادیکال آزاد در تیمار سالیسیلیکاسید با غلظت ۱۰۰ میکرومولار و محیط کشت مایع دیده شد. تغییرات قند کل در محیط کشت مایع حاوی ۵۰ میلی مولار شوری در مقایسه با سایر تیمار ها افزایشی بود. در مقابل مقدار قند احیاء در تیمار سالیسیلیکاسید و محیط کشت جامد افزایش معنی داری نسبت به سایر تیمارها داشت. با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد در کشت استویا، در صورت تمایل به تولید متابولیت در شرایط درون شیشه ای، بهتر است که از سیستم کشت مایع استفاده گردد و این در حالی است که کشت کالوس با هدف تولید بیومس در سیستم کشت جامد توصیه می گردد.
کلمات کلیدی: استویا, ایلیسیتور, رنگریزه های فتوسنتزی, قند کل و احیاء, کشت-بافت, محیط کشت مایع
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1405790/