مادح احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
عظیم قاسم نژاد - دانشیار، گروه علوم باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
علیرضا صادقی ماهونک - دانشیار، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان،
عباس رضایی اصل - استادیار، گروه بیوسیستم، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان،

گیاه استویا (.Stevia rebaudiana Bertoni) از جمله گونه های ارزشمند دارویی است که مصارف فراوانی در صنایع غذایی و دارویی دارد. تحقیق حاضر با هدف بررسی تغییرات فیتوشیمیایی و مقاومت به شوری استویا و افزایش راندمان مصرف آب شور به کمک میدان مغناطیسی انجام شد. آزمایش با ۴ سطح شوری (صفر، ۲، ۴ و ۶ دسی زیمنس بر مترمربع) و ۳ سطح آب مغناطیس (صفر، ۳۰۰۰ و ۶۰۰۰ گوس) به عنوان تیمار در سه تکرار اجرا شد. در شهریور ۱۳۹۳ نمونه های برگ گیاه  قبل از گلدهی از مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان جمع آوری گردید. ارزیابی پارامترهای فنل کل  با استفاده از روش فولین سیوکالتیو، فلاونوئید کل با رنگ سنجی آلومینیوم کلراید، فعالیت آنتی اکسیدانی به روش DPPH و قند کل و احیاء به روش فهلینگ اندازه گیری شد. نتایج بیانگر اثر معنی دار شوری بر میزان فنل و فلاونوئید کل در سطح احتمال ۱ درصد بود، به طوری که با افزایش سطح شوری، میزان فنل و فلاونوئید کل کاهش یافت اما اثر آن بر فعالیت آنتی اکسیدانی، قند کل و احیاء معنی دار نبود. پارامتر های اندازه گیری شده تحت تاثیر آب شور مغناطیس شده قرار نگرفت. با این وجود قند کل و فعالیت آنتی اکسیدانی تحت تاثیر تیمار اثر متقابل آب شور و شدت میدان مغناطیسی قرار گرفت. بنابراین با توجه به نتایج تحقیق حاضر استویا جزو گیاهان حساس به شوری قرار می گیرد که پیش تیمار آب آبیاری با میدان مغناطیسی در این مورد موثر نیست.  

آب مغناطیس شده, استویا, ترکیبات آنتی اکسیدانی, قند, شوری