سیما زارعی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بوشهر، بوشهر، ایران
شهره مکرم - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران
مریم شفیعی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهواز، اهواز، ایران
کوثر ملکی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بوشهر، بوشهر، ایران

زمینه و هدف: پنج عامل بزرگ شخصیت از پیش بینی کننده های قدرتمند سلامتی و طول عمر است. با این وجود در بعضی از مطالعات به اثرات شخصیتی شریک زندگی بر سلامتی اشاره شده که به موجب آن شخصیت های افراد نزدیک ما بر سلامتی مان تاثیر می گذارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر پنج عامل بزرگ شخصیت شریک زندگی بر کیفیت زندگی زوجین بود. روش بررسی: در این تحقیق ۱۸۲ زوج عاشق (شرکت کننده M=(age)=۳۵.۷, N=۳۶۴) ارزیابی های خودسنجی را از پنج عامل بزرگ (TIPI)، رفتار های سلامتی (GPHB)، خلق و خو (DASS-۲۱) و کیفیت زندگی (WHOQOL-BREF) تکمیل کردند. یافته ها: داده ها با استفاده از مدل وابستگی متقابل خود- شریک مورد تحلیل قرار گرفت و اثرات قوی از خودآگاهی شریک زندگی را بر کیفیت زندگی نشان داد. هیچ اثر دیگری از پنج عامل بزرگ مشاهده نشد. نتیجه گیری: این یافته ها خاطرنشان می کنند که ارتباطات متمرکز ویژه ای بین سلامتی و شخصیت شریک عاشق وجود دارد.

شریک زندگی، پنج عامل شخصیت، کیفیت زندگی