محمدرضا پیرستانی - استادیار گروه مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
مهدی رضازاده - کارشناس ارشد عمران- سازههای هیدرولیکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران
مهرداد کاویانی - کارشناس ارشد عمران- سازههای هیدرولیکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران

پیشبینی و مطالعه خرابیهای ناشی از برخورد جتهای آبی با بستر پاییندستشان از مسائل حائز اهمیت در مهندسی هیدرولیک است. در این پژوهش، تغییرات بستر پاییندست یک جت در دو حالت مستغرق و ریزشی آزاد با اعمال تغییرات دبی مورد بررسی قرار میگیرد. خروجی کالورت در حالت مستغرق دقیقاً مماس بر سطح مصالح بستر و در حالت ریزشی آزاد ٤٦ سانتیمتر از سطح مصالح بستر متحرک فاصله دارد. جتها در هر دو حالت زاوی هی ١٠ درجه با افق میسازند. نتایج حاصله مؤید این واقعیت است هر چند در زمانهای نخست آزمایش تغییرات ابعاد آبشستگی زیاد بوده که با گذشت زمان، از شدت آن در هر دو حالت مستغرق و ریزشی آزاد کاسته میشود؛ ولی در حالت مستغرق نزدیک به 80% از عمق نهایی حفره در ٥ دقیقه اول رخ داده که این میزان در حالت ریزشی آزاد حدوداّ 70% خواهد بود.

آبشستگی، کالورت زاویهدار، جت مستغرق، جت ریزشی آزاد