نرجس رستگاری - دانشگاه فرهنگیان؛گروه آموزشی علوم تربیتی
نعمت الله موسی پور - دانشیار دانشگاه فرهنگیان
امید مهنی - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

این مقاله با هدف بررسی اثربخشی آموزش بالینی بر بهبود عملکرد دانشجومعلمان در فرایند کارورزی انجام گرفت. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل ۱۶۰ نفر از دانشجومعلمان کارورز ترم ۷ و ۸ دانشگاه فرهنگیان کرمان بودند. بر اساس ملاک­های ورود به مداخله تعداد ۸۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب و با توجه به وجود دو جنسیت دختر و پسر، اعضای نمونه آماری با استفاده از روش نمونه­گیری به صورت تصادفی طبقه­ای در دو گروه ۴۰ نفری آزمایش و کنترل گمارده شدند. جهت دست­یابی به اهداف پژوهش، دانشجومعلمان گروه کنترل به مدت دو نیم­سال تحت برنامه آموزشی معمول و دانشجویان گروه آزمون نیز تحت شرایط آموزش بالینی، دوره­ی کارورزی را پشت سر گذاشتند. ابزار پژوهش آزمون محقق ساخته­ای بود که برای تعیین روایی آن از روایی­محتوایی و جهت تعیین پایایی از روش ضریب دشواری و تمیز استفاده شد. یافته­های پژوهش نشان داد که کاربرد آموزش بالینی توانسته در بهبود تربیت حرفه­ای دانشجومعلمان به طور معناداری موثر واقع شود. 

آموزش بالینی, تربیت معلم, دانشگاه فرهنگیان, دانشجومعلمان, کارورزی