داریوش مظاهری - استاد زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهران، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، کرج-ایران
میثم اویسی - استادیار زراعت، گروه مهندسی کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین، ورامین-ایران
احد مدنی - استادیار زراعت، گروه مهندسی کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین، ورامین-ایران
مجتبی حسن زاده دلوئی - استادیار زراعت، گروه مهندسی کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گناباد، گناباد-ایران

این آزمایش به منظور مطالعه اثر کشت مخلوط دو رقم ذرت SC۷۰۴,SC۶۰۴ ، با نسبت های کاشت ۱) ۲۵% sc۷۰۴ ۷۵%:SC۶۰۴ و ۲) SC۷۰۴ ۲۵%:SC۶۰۴ ۷۵% و ۳) SC۷۰۴ ۵۰% :SC۶۰۴ در سه سطح مصرف نیتروژن شامل ۱۵۰، ۲۰۰ و ۲۵۰ کیلوگرم در هکتار انجام شد. اثر نسبت های کاشت بر نسبت برابری زمین LER برای عملکرد دانه LERG و عملکرد بیولوژیک LERB معنی دار بود. بیشترین مقادیر LERG و LERB به میزان ۱/۰۶۶ و ۱/۰۳۹ در نسبت کاشت مخلوط SC۷۰۴ ۵۰%:SC۶۰۴ ۵۰% به دست آمد. میزان مصرف نیتروژن تاثیری بر LERG و LERB نداشت با این حال بیشترین مقادیر LERG و LERB به ترتیب به میزان ۱/۰۳۲ و ۱/۰۲۲ با مصرف ۲۰۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار حاصل شد. اثر متقابل نیتروژن و نسبت کاشت معنی دار نبود به نحوی که نسبت کاشت SC۷۰۴ ۵۰%:SC۶۰۴ ۵۰% در تمام مقادیر نیتروژن دارای LER بیش از یک بود ۱>LER که نشان دهنده مزیت کشت مخلوط SC۷۰۴۵۰% :SC۶۰۴ ۵۰% نسبت به تک کشتی از نظر کارایی بهره برداری از زمین می باشد. این نتایج پیشنهاد می دهد که کاشت مخلوط به نسبت ۵۰% SC۷۰۴ ,SC۶۰۴ ۵۰% به دلیل رقابت کمتر بین دو رقم ذرت موجب افزایش LER شده است اما کشت مخلوط تاثیری بر کارایی مصرف نیتروژن نداشته است

آگرواکولوژی، تغذیه گیاهی، کشاورزی پایدار، رقابت گیاهی