رضا مومنی - عضو هیات علمی گروه آمار، دانشگاه زابل

با توجه به ضرورت و اولویت بخشی به آموزش ابتدایی مندرج در سند تحول بنیادین در نظام آموزش و پرورش کشور و با توجه به محدودیت های ایجاد شده ناشی از شیوع ویروس کرونا، برگزاری کلاس های مجازی با کیفیت از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از این پژوهش بررسی عوامل موثر بر کیفیت آموزش مجازی از دیدگاه والدین به صورت مقطعی می باشد. نتایج آزمون تی-مستقل نشان می دهد که میانگین گرایش به آموزش مجازی مقدار اندکی است و نتایج این آزمون نشان داد که بین میانگین های گرایش به آموزش مجازی براساس نوع منطقه و ناحیه شهری تفاوت معناداری وجود دارد. البته میانگین گرایش به آموزش مجازی در بین والدین دانش آموزانی که سکونت در نواحی ضعیف شهری دارند، کمتر از والدینی که در مناطق اجتماعی بالا سکونت دارند، می باشد. از طرفی، بین متغیرهای میزان اعتماد و دیدگاه های افراد با میزان گرایش به آموزش مجازی ارتباط مستقیمی وجود دارد. به عبارتی، هر چه دیدگاه های والدین نسبت به آموزش مجازی منفی باشد، آنگاه میزان گرایش فرزندان آنها به آموزش مجازی هم به نوبه خود کمتر است. علاوه بر این، نتایج تحلیل رگرسیون خطی نشان داد که ۶۷ درصد از تغییرات میزان گرایش به آموزش های مجازی مربوط به متغیرهای مستقل تحقیق می باشد که در حقیقت میزان تبیین مدل رگرسیون خطی را نشان می دهد که در این بین متغیرهای مستقل مشتمل بر میزان اعتماد و همچنین دیدگاه افراد نسبت به آموزش های مجازی و نواحی مختلف شهری تاثیر بیشتری داشته اند. با توجه به مشکلات و معایبی که توسط والدین دانش آموزان مطرح گردید، طراحی زیرساخت های منسجم و اثربخش جهت ارائه آموزش مجازی ضرورت می یابد.

آزادی عمل در آموزش مجازی، دانش آموزان ابتدایی، دیدگاه های والدین، گرایش به آموزش مجازی.