مهدی سلیمانی - دانشجوی دکتری، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
ضیا هاشمی - دانشیار، گروه جامعه شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
علیرضا محسنی تبریزی - استاد، گروه جامعه شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
هوشنگ نایبی - دانشیار، گروه جامعه شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

جوانی به عنوان یک سازه­ اجتماعی، فرهنگی و زیستی، زمینه­ساز و پاسخگوی تغییرات اجتماعی است. از این رو، با توجه به روبه­ رشد بودن بازاندیشی تعاملات جنسی و همینطور افزایش تعاملات بین دو جنس و تغییر در شکل و محتوای آن، هدف از  پژوهش حاضر بررسی مهمترین عوامل تاثیر گذار بر بازاندیشی تعاملات جنسی جوانان می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل جوانان ۱۸ تا ۲۹ ساله دانشگاه­های استان تهران است. نمونه­گیری به روش خوشه­ای چند مرحله­ی انجام گردید. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران ۳۸۴ نفر در نظر گرفته شد. از ابزار پرسشنامه برای جمع­آوری داده­ها استفاده به عمل آمد. یافته­های پژوهش نشان داد بین فرزند سالاری، اقامت طولانی مدت جوانان در خانواده، فردگرایی، استفاده از فناوری­های ارتباطی نوین،  تغییر نقش زن و شوهری و پایگاه اجتماعی اقتصادی با میزان باز اندیشی در تعاملات جنسی رابطه معناداری مشاهده می­شود. یافته­های رگرسیون گام به گام نشان داد که عامل­های فردگرایی، فناوری­های نوین ارتباطی، تغییر نقش زن و شوهری، پایگاه اجتماعی و اقتصادی و فرزند سالاری در مجموع ۳/۱۸ درصد از واریانس بازاندیشی تعاملات جنسی جوانان را تبیین نمودند. با استفاده از مدل معادلات ساختاری آموس مشخص شد تغییر درنقش زن و شوهری از طریق فرزندسالاری و فردگرایی و همچنین استفاده از فناوری­های ارتباطی نوین و پایگاه اجتماعی اقتصادی میزان بازاندیشی در تعاملات جنسی را تحث تاثیر قرار می­دهند.

واژگان کلیدی: جوانان, بازاندیشی تعاملات جنسی, فرزند سالاری, خانواده و تغییر نقش زن و شوهری