بهنوش فرخزاده - Malayer University
سپیده چوبه - Urmia University
ام البنین بذرافشان - Hormozgan University

     مطالعه تغییرات اقلیمی و تاثیر آن بر شدت و تواتر خشکسالی های دهه های آتی می تواند به برنامه ریزی به منظور استفاده صحیح منابع آب و سازگاری با آثار مخرب پدیده خشکسالی کمک شایانی نماید. در چند دهه اخیر افزایش دمای زمین باعث بر هم خوردن تعادل اقلیمی کره زمین شده و تغییرات اقلیمی گسترده ای را در اغلب نواحی کره زمین موجب گردیده است که از آن به عنوان تغییر اقلیم یاد می شود. بدین منظور پس از ارزیابی توانایی مولد آب و هوایی SDSM در شبیه سازی دوره ۲۰۱۹-۱۹۹۲ براساس سناریوی پایه، اقدام به ریزمقیاس نمایی برون دادهای مدل HadGEM تحت سناریوهای RCP۸.۵ و RCP۴.۵ برای برآورد چشم انداز دمای حداقل، دمای حداکثر و بارش و بررسی شاخص خشکسالی  SPEIشده است. نتایج نشان از افزایش ۸۵/۰ تا ۵۴/۱ درجه سانتی گرادی میانگین دمای ماهانه تحت سناریوی RCP۸.۵ و افزایش ۲۵/۰ تا ۴۵/۱ درجه سانتی گرادی آن تحت سناریوی RCP۴.۵ دارد. نتایج نشان از کاهش ۳۱ تا ۱۰۰ میلی متری متوسط بارش سالانه دارد. بیش ترین کاهش بارندگی مربوط به ماه فوریه بوده، هم چنین تحلیل سالانه شاخص SPEI نشان داد که ۶۵ درصد سال ها وضعیتی نرمال دارد، بنابراین، حوزه آبخیز سد لتیان در دوره ۲۰۵۰-۲۰۲۱ با افزایش فراوانی وقوع خشکسالی روبه رو نخواهد بود، اما انتظار می رود، بارش ها به سمت فصل گرم جابه جا شوند.

Drought, Downscaling, General circulation model (GCM), Multiple regression model, Standardized Precipitation Evapotranspiration Index (SPEI), خشک سالی, ریزمقیاس نمایی, مدل گردش کلی, مدل رگرسیون چند متغیره, شاخص بارش- تبخیر و تعرق پتانسیل استاندارد