مریم شیخی - کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه پیام نور
خلیل صفری - استادیار گروه مدیریت بازرگانی و مدیریت فناوری اطلاعات، دانشگاه پیام نور

از آنجا که صنعت گردشگری یکی از صنایع رو به رشد و از الزامات توسعه پایدار محسوب می شود توجه به آن بر اساس اقتضات زمان می تواند چهارچوب رشد و توسعه را فراهم نماید. در سال های اخیر نتیجه فعالیت ها و آسیب های محیط زیستی بشر بیش از پیش خود را نمایان نموده اند از این رو بی توجهی به مسائل زیست محیطی می تواند اثرات جبران ناپذیری را برای اجتماعات مختلف به بار آورد. از طرفی نیز اقتصاددانان تاکیدمی نمایند که رشد و توسعه پایدار ارتباط تنگاتنگی با محیط زیست دارد و بدون توجه به آن دیر یا زود نتایج تلاش های بشری تحت تاثیر اثرات سوء زیست محیطی قرار خواهد گرفت. بر این اساس می توان عنوان نمود که توسعه و موفقیت بلندمدت هر اجتماعی در هر زمینه مستلزم دسترسی دائمی به منابع طبیعی و فرهنگی و ... است. با توجه به اهمیت صنعت گردشگری برای اقتصاد جهانی و محلی، و تاثیر آن بر محیط طبیعی، نیاز به اجرای شیوه های زیست محیطی به خط مقدم مسائل جهانی تبدیل شده است. بنابراین از دیدگاه مدیریت گردشگری، گردشگری سبز می تواند به عنوان فرمی از گردشگری مورد توجه قرار گیرد که مرتبط با منافع اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی است که منجر به توسعه پایدار جوامع می گردد. ازآنجایی که صنعت هتلداری بعنوان قلب فعالیت های گردشگری محسوب می شود لذا بررسی و ارزیابی اثرات زیست محیطی و رویکرد هتل ها نسبت به محیط پیرامونشان از اهمیت زیادی برخوردار است.

مدیریت منابع انسانی سبز،گردشگری سبز، هتل سبز، محیط زیست