حمزه ذاکری - دکتری تخصصی راه وترابری، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
محمدباقر یکتایی - کارشناسی ارشد ژئوتکنیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان،
بهروز مطاعی - دانشجو دکتری تخصصی راه وترابری، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

راه ها، شریان های حیاتی هر کشور هستند که تامین شرایط مناسب برای آنها یکی از معیارهای اصلی توسعه یافتگی و پیشرفت به شمار می آید. این شریان ها بایستی پیوسته در شرایط استاندارد از نظر سرویس دهی قرار داشته باشند و بستری ایمن و راحت در اختیار استفاده کنندگان از این تسهیلات قرار دهند. با توجه به بودجه محدودی که در اختیار متولیان این راه ها قرار دارد، دستیابی به شرایطی که در آن راه ها با صرف کمترین هزینه شرایط مطلوب خود را حفظ کنند از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. یکی از اهداف کلیدی سازمان های دست اندرکار در بخش راه سازی و مدیریت راه ها به تاخیر انداختن خرابی و افزایش عمر مفید شبکه راه ها از طریق انجام عملیات های تعمیر و نگهداری می باشد. این هدف از طریق بهینه سازی برنامه ریزی عملیات ها در سطوح شبکه و پروژه صورت می پذیرد. در این راستا در این پژوهش روشی جهت انتخاب گزینه بهینه تعمیر و نگهداری در قطعات روسازی در هر بازه زمانی ارائه شده است. در این تحقیق با استفاده از داده های خرابی و ناهمواری، مدل پیش­بینی وضعیت روسازی بر اساس دو شاخص PCI و IRI ارائه شده است. همچنین برنامه تعمیر و نگهداری یک ساله و چندساله تعمیر و نگهداری روسازی بر اساس مدل های پیش بینی و برنامه ریزی تعمیر و نگهداری ارائه شده است. در نهایت برنامه های تعمیر و نگهداری در حالت وجود محدودیت بودجه ای ارائه شده است که موجب کاهش هزینه ها و حفظ شرایط مطلوب روسازی در سال های آینده خواهد شد.

روسازی, تعمیر, نگهداری, آزادراه