اثر افزودن پروتکسین و اسانس نعناع، آویشن و دارچین به شیر بر عملکرد و فراسنجه های خونی گوساله های شیرخوار نژاد هلشتاین
عنوان مقاله: اثر افزودن پروتکسین و اسانس نعناع، آویشن و دارچین به شیر بر عملکرد و فراسنجه های خونی گوساله های شیرخوار نژاد هلشتاین
شناسه ملی مقاله: JR_JASR-13-2_001
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_JASR-13-2_001
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
فرشید صراف - پردیس بین الملل دانشگاه فردوسی مشهد.
سید علیرضا وکیلی - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی،دانشگاه فردوسی مشهد.
محسن دانش مسگران - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی،دانشگاه فردوسی مشهد.
خلاصه مقاله:
فرشید صراف - پردیس بین الملل دانشگاه فردوسی مشهد.
سید علیرضا وکیلی - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی،دانشگاه فردوسی مشهد.
محسن دانش مسگران - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی،دانشگاه فردوسی مشهد.
به منظور بررسی اثرات اسانس های نعناع فلفلی، آویشن، دارچین و همچنین پروبیوتیک پروتکسین به شیر بر عملکرد، برخی فراسنجههای خونی، اندازه بدنی و قابلیت هضم مواد مغذی، آزمایشی با استفاده از ۲۵ راس گوساله شیرخوار نژاد هلشتاین (۱۰ راس ماده و ۱۵ راس نر) با میانگین وزن تولد ۸ ± ۴۰ کیلوگرم در قالب طرح کامل تصادفی انجام شد. جیرههای آزمایشی شامل ۱) شیر بدون افزودنی (گروه شاهد)، ۲) شیر + ۴۰ میلیلیتر اسانس نعناع فلفلی، ۳) شیر + ۴۰ میلیلیتر اسانس آویشن، ۴) شیر + ۴۰ میلیلیتر اسانس دارچین و ۵) شیر + ۵/۰ گرم پروبیوتیک پروتکسین بود. گوسالهها در جایگاه انفرادی نگهداری شده و به آب و خوراک دسترسی آزاد داشتند. گوسالهها به مدت ۳ روز آغوز و پس از آن با مقدار ۱۰ درصد وزن تولد تا زمان ۸۰ روزگی شیر دریافت کردند. استارتر از روز سوم آزمایش در اختیار گوسالهها قرار گرفت. داده های بدست آماده با استفاده از مدل عمومی خطی (GLM) رویه تکرار در زمان آنالیز شدند. نتایج بدست آمده نشان داد مصرف استارتر تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت، با این وجود گوسالههای مصرف کننده اسانس دارچین و پروتکسین دارای افزایش وزن روزانه بالاتری نسبت به دیگر اسانسها و گروه شاهد بودند. حداقل بازده خوراک مربوط به گوسالههای تیمار شاهد و حداکثر آن مربوط به گوسالههای مصرف کننده اسانس دارچین و پروتکسین بود. فراسنجههای خونی و نیتروژن آمونیاکی شکمبه تحت تاثیر نوع اسانس و پروبیوتیک مصرفی قرار نگرفت. میزان pH شکمبهای در گوسالههای تغذیه شده با اسانسهای مختلف و همچنین پروتکسین نسبت به گروه شاهد پایینتر بود. عرض هیپ، دور سینه، عمق شکم و ارتفاع جدوگاه تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. با این وجود طول بدن و ارتفاع هیپ در گوسالههای دریافت کننده اسانس دارچین نسبت به گروه شاهد بالاتر بود. قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی در گوسالههای مصرف کننده اسانس دارچین تمایل به معنیداری بیشتری نسبت به گروه شاهد داشت. بطورکلی مصرف اسانس دارچین و پروتکسین با بهبود بازده خوراک و تخمیر شکمبه ممکن است منجر به بهبود عملکرد گوسالههای شیرخوار گردد.
کلمات کلیدی: آویشن, پروتکسین, دارچین, عملکرد, گوساله, نعناع
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1412995/