شیوا گراوند - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و صنایع غذایی ، دانشکده کشاورزی ، دانشگاه زابل ، زابل
صدیقه سلیمانی فرد - استادیار، گروه علوم و صنایع غذایی ، دانشکده کشاورزی ، دانشگاه زابل ، زابل
محمدامین میری - استادیار، گروه علوم و صنایع غذایی ، دانشکده کشاورزی ، دانشگاه زابل ، زابل
محمود توکلی - استادیار، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل
عاطفه رضایی - استادیار، گروه تغذیه، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان

فناوری نانو مطالعه و توسعه مواد در سطح نانو است . کاهش اندازه مواد به مقیاس نانومتر خصوصیات فیزیکی - شیمیایی و بیولوژیکی را اصلاح می کند، در نتیجه باعث کاربردهای جدید می شود. الکتروریسی یک روش مناسب برای تولید الیاف نانو است . تاکنون طیف گسترده ای از ترکیبات پلیمری مصنوعی و طبیعی جهت الکتروریسی مورد استفاده قرارگرفته اند. پلیمرهای طبیعی به دلیل سازگاری زیستی ، تخریب پذیری ، قابلیت خوراکی بر پلیمرهای مصنوعی ارجحیت دارند. صمغ ها که در دسته پلی ساکاریدها قرار می گیرند به دلیل ارزان و جدید بودن، مورد توجه هستند و استفاده از صمغ های گیاهی باعث افزایش خصوصیات عملکردی و زیستی در کاربردهای مختلف غذایی و دارویی خواهد شد . در این مقاله به بررسی الکتروریسی صمغ ها و پژوهش های انجام شده پرداخته شده است .

فناوری نانو، نانوالیاف، پلیمرها