سیدعلیرضا اسمعیل زاده حسینی - استادیار بیماری شناسی گیاهی بخش تحقیقات گیاه پزشکی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران.
غلام خداکرمیان - استاد بیماری شناسی گیاهی دانشگاه بوعلی سینا همدان، ایران.
محمد صالحی - دانشیار بیماری شناسی گیاهی بخش تحقیقات گیاه پزشکی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زرقان، ایران
آسوآنتا برتاچینی - -

جاروک یونجه یک فاکتور محدود کننده ی رشد و تولید یونجه در ایران به ویژه در مناطق گرمسیری می باشد. استرین های فیتوپلاسمای همراه با بیماری جاروک یونجه در دو منطقه شدیدا" آلوده ی چاهگیر (استان یزد) و جویم (استان فارس) از نظر خصوصیات بیولوژیکی، سرولوژیکی و مولکولی مقایسه شدند. بر اساس علایم بیماری در مزارع یونجه جاروک یونجه چاهگیر و جویم قابل تفکیک نبودند. در پروانش و گوجه مایه زنی شده، فیتوپلاسمای جاروک یونجه جویم ریزبرگی بیشتری در مقایسه با فیتوپلاسمای جاروک یونجه چاهگیر ایجاد کرد. از بین زنجرک هایی که قبلا به عنوان ناقل بیماری جاروک یونجه گزارش شده بودند، فیتوپلاسمای جاروک یونجه جویم فقط با گونه Orosius albicinctus و فیتوپلاسمای جاروک یونجه چاهگیر فقط با گونه Circulifer haematoceps انتقال داده شد. بر اساس توالی ژن آر ان ای ریبوزومی ۱۶S و ناحیه ی بین ژنی ۱۶S-۲۳S، جاروک یونجه جویم و چاهگیر قابل تفکیک نبودند، اگرچه ارتباط سرولوژیکی بین دو فیتوپلاسما در آزمون های الایزا و دیبا با استفاده از آنتی بادی های چند همسانه ای تولید شده بر علیه دو فیتوپلاسما مشاهده نشد. به دلیل تفاوت در ناقل،  فقدان ارتباط سرولوژیکی و ایجاد علایم متفاوت در پروانش و گوجه فرنگی، فیتوپلاسما های جاروک یونجه چاهگیر و جویم دو استرین متفاوت از  زیر گروه C در گروه آران ای ریبوزومی۱۶SrII  می باشند.

آر اف ال پی, الایزا, پی سی آر, دیبا, سرولوژی