موسی لطفی عین آباد - نویسنده و پژوهشگر شهرداری تهران و کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان – ایران

خلاصه با توجه به تضادها و سردرگمی هایی که برای اجرای برنامه های شهری در بسیاری مناطق کشور شاهد هستیم، همواره چالش و ناکارآمدی های اقتصادی، اجتماعی و نارسائی های عمرانی متعددی به شهرها و شهروندان تحمیل می شود. رشد سریع شهر نشینی و افزایش روز افزون جمعیت که درهم آمیزی بیشتری در فضای شهری به وجود آورده است، اهمیت مدیریت در مسائل شهری را دو چندان می سازد و در این میان نقش مدیریت شهری برای پیشگیری از سردرگمی های مختلف و اجرای برنامه ها و گام برداشتن در مسیر توسعه پایدار غیرقابل انکار است. مدیریت شهری نگاهی وسیع و چندجانبه نگر محسوب می شود که می تواند راه گشای بسیاری از مسائل موجود در این عرصه باشد و شرایط تسهیل گری را برای اجرای طرح و پروژه های شهری به وجود آورد. شورای شهر به عنوان یک نهاد تصمیم ساز با هدف سازماندهی و برنامه ریزی، نظارت و بالابردن سطح کیفی و کمی در زمینه های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی شهرها و ارتقا خدمات شهروندی پا به عرصه وجود نهاده است و این روند به صورت مطلوب وقتی می تواند موثر واقع شود که شوراها علاوه بر اتکا به بر قوانین موجود، در امر توسعه شهری و مدیریت بهینه توانمندی لازم برای رفع موانع و مشکلات موجود در عرصه های مختلف را داشته باشند. پیوند دانش مدیریت شهری و تجربه یکی از نسخه های مهم و قابل پذیریش در تحقق مدیریت مطلوب شهری است که تحقق فلسفه تشکیل شورای شهر به منظور آگاهی یافتن از نظرات گوناگون برای رسیدن به بهترین رای و ایده را در کنار سایر شرایط امکان پذیر می سازد. شوراها به عنوان یک نهاد مردمی با بهره گیری از آراء صاحب نظران و نخبگان فکری می توانند در عرصه های متنوع، امتیازات و تاثیرات اجتماعی مثبتی از جمله پر کردن خلاء مدیریتی، اجرای سیاست عدم تمرکز، تسریع در جریان کارها و امور مردم، نیروسازی، رشد اجتماعی و افزایش مشارکت مردم را تقویت و به میدان اجرا هدایت کنند. در این مقاله با روش کتابخانه ای به بررسی نقش حکمرانی شهری و شوراها در مدیریت شهری خواهیم پرداخت.

کلمات کلیدی: حکمرانی شهری ، شوراها، مدیریت شهری.