بهناز رستاپور - نویسنده و پژوهشگر شهرداری تهران و کارشناس مامایی دانشگاه فردوسی مشهد – ایران

خلاصه براساس تئوری عدالت سازمانی، کارآیی سیستم ارزیابی نیز به درک عدالت مربوط به آن بستگی دارد. عدالت سیستم ارزیابی عملکرد، کارکنان را به پذیرش کل مراحل ارزیابی و نتایج آن بدون هیچ اکراهی سوق دهد. مهم است کارکنان درک کنند که در ارتباط با آنچه که از آن ها در کار انتظار می رود، ارزیابی می شوند، یعنی: این ابزار ارزیابی به وضوح عملکرد آن ها را در برابر فعالیت های مربوط به شغلشان اندازه گیری می کند. سرمایه انسانی بالاترین و با ارزش ترین سرمایه و بزرگترین دارایی هر سازمان محسوب می شود و هرچه این سرمایه از کیفیت مطلو تری برخوردار باشد احتمال موفقیت، بقا و ارتقای سازمان بیشتر خواهد شد. یکی از مولفه های مهم و تاثیرگذار در دستیابی سازمان ها به اهداف خود، عدالت است. عدالت به عنوان یک نیاز اساسی برای زندگی جمعی انسان ها همیشه در طول تاریخ مطرح بوده است توجه سرمایه انسانی باعث بهبود مدیریت شهری میگردد. فرآیندهای ارزیابی کارکنان می توانند اطلاعات مفیدی را در اختیار کارفرمایان قرار دهند و همچنین بر عملکرد کارکنان تاثیر مثبت و منفی بگذارند. ارزیابی عملکرد بخشی جدایی ناپذیری از سیستم مدیریت منابع انسانی است. یک سازمان سیستم ارزیابی عملکرد را برای: تخصیص پاداش به کارکنان، ارائه مشاوره برای پیشرفت آن ها و همچنین به دست آوردن دیدگاه و برداشت آن ها از عدالت در مورد کار، دپارتمان، مدیران و سازمان، پیاده سازی می کند. ارزیابی عملکرد یک روند ارتباطی مداوم بین کارکنان و سرپرستان است. سرپرستان باید انتظارات را تعیین کنند، عملکرد را زیر نظر بگیرند و بازخورد خود را برای کارکنان فراهم کنند. با در اختیار داشتن این اطلاعات، آن ها با شناسایی نیازهای آموزشی و پیشرفت، کارکنان را هدایت می کنند و باعث ارتقا آن ها می شوند.

کلمات کلیدی: سرمایه انسانی، عدالت سازمانی، مدیریت شهری، شهرداری تهران.