طاهره نکوئیان - دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی تربیتی، واحدشهرکرد، دانشگاه آزاداسلامی، شهرکرد، ایران.
مسعود نظرزاده - دکتری روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی تربیتی، واحدشهرکرد، دانشگاه آزاداسلامی، شهرکرد، ایران.
مهدی میرزایی - مربی،گروه روانشناسی، واحدشهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران.

مقدمه: با توجه به اهمیت دو متغیر خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش تحصیلی در یادگیری دانش ­آموزان، استفاده از روش ­های آموزش متقابل و چرخه تفکر برای دست یابی دانش آموزان به این دو متغیر، مهم  ­و ضروری است. آموزش متقابل و چرخه تفکر از روش هایی هستند که می توانند موجب خود تنظیمی و ارتقای پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در دروس مختلف گردند.از این روهدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر آموزش متقابل و چرخه تفکر بر خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان دانش آموزان دوره ابتدایی بود.روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و گروه گواه بود، که از جامعه دانش­آموزان پسر پایه ششم شهردهلران، ۳۴ دانش­آموز با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ­ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، شامل پرسشنامه­های خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش تحصیلی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری با استفاده از نرم افزارSPSS-۲۲  انجام شد.نتایج: نتایج نشان داد آموزش متقابل و چرخه تفکر بر افزایش دانش خودکارآمدی تحصیلی  (Partial ŋ۲= ۰/۶۱، F= ۱۰۶/۷۳,  P=۰/۰۰۱ ) تاثیر معناداری داشت، همچنین، آموزش متقابل و چرخه تفکر بر افزایش انگیزش تحصیلی (Partial ŋ۲= ۰/۵۷، F= ۱۰۰/۸۱,  P=۰/۰۰۱ ) تاثیر معناداری داشت، اما بین اثربخشی آموزش متقابل و چرخه تفکر بر خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش تحصیلی دانش ­آموزان تفاوت معناداری وجود نداشت (۰/۰۵

آموزش متقابل, چرخه تفکر, خودکارآمدی تحصیلی, انگیزش تحصیلی