ابوذر بدرلو - دانشجوی کارشناسی ارشد سیستم های اطلاعاتی پیشرفته، مدیریت فناوری اطلاعات،فنی مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند، تهران ، ایران
علیرضا تمجیدیامچلو - سیستم های اطلاعاتی پیشرفته،فناوری اطلاعات،دانشکده فنی و مهندسی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند، تهران، ایران

واژه فناوری اطلاعات اولین بار از سوی لویت و وایزلر در سال ۱۹۸۵ به منظور بیان نقش رایانه در پشتیبانی از تصمیم گیریها و پردازش اطلاعات در سازمان بکارگرفته شد. به عبارتی هر وسیله یا سیستم به هم متصل شده یا زیر سیستم هایی که به منظور جمع آوری خودکار، ذخیره، محاسبه و پردازش، مدیریت و حرکت، کنترل، نمایش، تغییر حالت دادن، تبادل، انتقال و دریافت داده یا اطلاعات مورد استفاده قرار می گیرد را فناوری اطلاعات می گویند. در سال های اخیر اصطلاح فناوری اطلاعات پویا به عنوان یک قابلیت جدید و نوین نیز مطرح گردید. به طور خلاصه، اول از همه، قابلیت فناوری اطلاعات پویا به واحدهای فناوری اطلاعات اجازه می دهد تا ارزش مناسبی را از زیرساخت فناوری اطلاعات در مواجهه با رشد وابستگی متقابل در میان سازمان ها دریافت کنند. (تان و همکاران، ۲۰۱۵). دوم، قابلیت فناوری اطلاعات پویا (DITC) واحدهای فناوری اطلاعات را قادر می سازد تا به طور انعطاف پذیر فن آوری های دیجیتال را در سناریوهای رقابتی موجود و جدید - به عنوان مثال، در مواجهه با تغییر هم کاری و پویایی رقابت - به کار گیرند. (انصاری و همکاران ، ۲۰۱۶) سوم اینکه، واحدهای فناوری اطلاعات می توانند به قابلیت فناوری اطلاعات پویا (DITC) تکیه کنند تا به طور موفقیت آمیز دانش به سرعت در حال تحول فناوری اطلاعات را مدیریت کنند. نوآوری دیجیتال به یک هنجار برای بسیاری از سازمان ها تبدیل شده است، و دانش فناوری اطلاعات سازمان باید به طور مداوم به روز شده و به طور موثر مهار شود. در شبکه ای از روابط با شرکای زنجیره تامین، فروشندگان فن آوری، جوامع مشتری، و سایر ذینفعان، سازمان ها به قابلیت پلت فرم دیجیتال پویا برای حفظ یک پرتفوی زیرساخت فناوری اطلاعات سالم نیاز دارند و به طور روان با محیط کسب وکار پویا در ارتباط باقی می مانند.این پژوهش با هدف بررسی و شناسایی عوامل موثر در قابلیت فناوری اطلاعات پویاو تحلیل ایجاد یک سکوی فناوری اطلاعات پویا برای شکل گیری شهرهای هوشمند و بطور تخصصی سکوهای دیجیتال پویا و مدیریت دانش پویا و مدیریت فناوری اطلاعات پویا انجام شده است. جامعه آماری در این تحقیق، کارشناسان و افراد آشنا با مفاهیم ابتدایی فناوری اطلاعات و پلتفرم های دیجیتال بوده و ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه و نحوه جمع آوری داده از طریق گوگل فرم و کاملا بصورت آنلاین می باشد. تحلیل در دو بخش توسط آزمون های آماری نرم افزار IBM SPSS۲۶ و در بخش دوم توسط نرم افزار SMART PLS۳ انجام شده است. تحلیل ها نشان داد که ۹ عامل در ایجاد سکوی فناوری اطلاعات موثرند که به ترتیب عبارتند از: ۱-عملکرد زیرساخت ها ۲- توانمندی یکپارچه سازی ۳- انعطاف پذیری زیرساختها ۴-توانمندی توسعه فناوری اطلاعات ۵-توانمندی بهره برداری فناوری اطلاعات ۶-توانمندی اکتشاف و نوآوری ۷-توانمندی ایجاد دانش ۸-توانمندی انتقال دانش ۹-توانمندی حفظ دانشبنابراین میتوان گفت: قابلیت نوین فناوری اطلاعات پویا بر پایه ۹ عامل فوق ایجاد میشود و ارتباط معناداری بین این ۹عامل و سکوی قابلیت فناوری اطلاعات پویا وجود دارد.

سکوی دیجیتال پویا، مدیریت فناوری اطلاعات، مدیریت دانش فناوری اطلاعات