محمدرضا حمیدی زاده - دانشکده علوم اداری دانشگاه شهید بهشتی

هدف این مقاله بررسی نحوه مدل سازی رویکرد تغییرات مشترک درجه دوم برای برنامه های تخصیص اعتبار مالی فعالیت های میان بخشی تحقیقات کشور است. این رویکرد، مدل ریاضی درجه دوم با ساختار تغییرات مشترک متغیرهای تاثیرگذار تولید ناخالص ملی، میزان سرمایه گذاری ثابت ناخالص داخلی، و میزان وجوه تخصیصی سالانه اعتبار مالی تحقیقات بر اعتبار کل تحقیقات و شیوه بهینه یابی آن است. هدف دیگر مقاله، ارائه روشی جدید در سطح کلان اقتصادی برای خودکارسازی دستیابی به تنظیم توازن تاثیر متغیرهای اصلی اقتصادی بر تعیین و توزیع میزان اعتبار مالی فعالیت های تحقیقاتی است. در بهینه سازی مدلهای ریاضی، تغییرات مشترک اعتبار مالی فعالیت های تحقیقاتی دارای محدودیت و بدون محدودیت از روش های کلاسیک (کاروش، کان و تاکر) و هوشمند (فریز- جان، هوک و جیویس) استفاده شده است. از این رو، توانمندیهای رویکرد درجه دوم برنامه ریزی به گونه ای است که می توان با فرایند مرحله ای به تخصیص چهاردرصد تولید ناخالص ملی سالانه اعتبار مالی فعالیت های تحقیقاتی در برنامه های عمرانی کشور دست یافت، و این هدف در صورت نظام ند، خودکار و درونی شدن، با نظام بودجه بندی دولت تسریع می شود.

برنامه درجه دوم ریاضی، ساختار تغییرات مشترک متغیرها، توازن خودکار و درونی، تخصیص اعتبارات میان بخشی در برنامه ریزیهای توسعه اقتصادی