پرویز رزمجویی
سید محمد میرکاظمی
محمد جلالیان

در این پژوهش ابتدا فریت کبالت با روش هیدروترمال در دمای °C ۱۹۰ و زمان های ۵ ̷ ۱، ۳، ۵ ̷ ۴ و ۶ ساعت و سپس در دماهای ۱۱۰، ۱۳۰، ۱۵۰، ۱۷۰ و ۱۹۰ درجه سانتیگراد و زمان ۳ ساعت سنتز گردید. نمونه ها توسط پراش اشعه ایکس، میکروسکوپ الکترونی روبشی و مغناطومتر نمونه لرزشی (VSM) آنالیز و شناسایی شد. نتایج بیانگر تشکیل فریت کبالت در دماها و زمان های مختلف می باشد. آهنربایش و میدان پسماندزدای مغناطیسی به ترتیب تا مقدار emu/g ۵۷ در زمان ۳ ساعت و ۴۸۵ اورستد در زمان ۵ ̷ ۴ ساعت افزایش و سپس کاهش می یابد، همچنین با افزایش دما از °C ۱۱۰ تا °C ۱۹۰ آهنربایش از emu/g ۴۰ تا emu/g ۵۷ افزایش یافته و میدان پسماندزدای مغناطیسی در محدوده ی ۲۹ تا ۱۸۷ اورستد تغییر می کند. نتایج نشان می دهد که بیشترین مقدار آهنربایش در زمان ۳ ساعت و دمای °C ۱۹۰ قابل دست یابی می باشد.

: فریت کبالت، نانوذرات، خاصیت مغناطیسی، هیدروترمال