یاسین نوروزی - دانشجوی دکتری فیزیولوژی گیاهان زراعی، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی
مختار قبادی - دانشیار، کروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی
محسن سعیدی - دانشیار، کروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی
دانیال کهریزی - استاد، گروه مهندسی و تولید ژنتیک گیاهی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی
هولیا دوگان - دانشیار گروه تولیدات گیاهی و دامی، دانشکده فنی حرفه ای، دانشگاه یوزگات بوزوک، یوزگات، ترکیه

به منظور بررسی اثر محلول پاشی هورمون سیتوکینین بر روی صفات مورفولوژیک گیاه آویشن، یک آزمایش بر پایه طرحبلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال ۱۳۹۷ در پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی اجرا شد. تیمارهاشامل غلظت های مختلف هورمون سیتوکینین (شاهد، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۴۰۰ میکرومولار) بودم نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثر محلول پاشی غلظت های متفاوت سیتوکینین بر روی ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، وزن خشک برگ، وزن خشکساقه، ماده خشک کل و قطر ساقه گیاه آویشن معنی دار (p≤۰/۰۱) بود. نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد که با افزایشغلظت سیتوکینین، تمام صفات مورد بررسی در مقایسه با شاهد بطور معنی داری افزایش یافتند. بیشترین ارتفاع بوته (۲۰/۰۱ سانتی متر)، تعداد شاخه فرعی (۲۳ عدد)، وزن خشک برگ (۲۷۵۰/۵۰) کیلوگرم در هکتار)، وزن خشک ساقه (۲۵۹۸/۶۷ کیلوگرم در هکتار) و ماده خشک کل (۵۳۴۹/۲۰ کیلوگرم در هکتار) در تیمار محلول پاشی ۴۰۰ میکرومولار سیتوکینین بدست آمد. همچنین، بیشترین قطر ساقه با محلول پاشی ۲۰۰ میکرومولار سیتوکینین بدست آمد. بطور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که محلول پاشی هورمون سیتوکینین، عملکرد کمی گیاه آویشن را افزایش داد.

ارتفاع بوته، تنظیم کننده رشد، وزن خشک برگ