محمدحسن جعفری نجف آبادی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه بیوتکنولوژی و به نژادی گیاهی، دانشگاه فردوسی مشهد
امین میرشمسی کاخکی - استادیار، گروه بیوتکنولوژی و به نژادی گیاهی، دانشگاه فردوسی مشهد
سیدحسن مرعشی - استاد، گروه بیوتکنولوژی و به نژادی گیاهی، دانشگاه فردوسی مشهد

گل جالیز (Orobanche spp) گیاه انگل اجباری ریشه بوده که با میانکنش با ریشه ی بسیاری از گیاهان زراعی مهم باعث کاهشعملکرد گیاه و خسارت اقتصادی قابل توجه می شود. روش های مختلفی تا کنون برای کنترل این گیاه انگل پیشنهاد شده، بااین حال اکثر روشهای پیشنهادی غیر موثر می باشند. روشهای خاموشی ژن مبتنی بر میزبان از روشهای مهندسی ژنتیکاست که امروزه به عنوان یک استراتژی امیدبخش برای خاموشی ژن های کلیدی گل جالیز و ایجاد ارقام مقاوم بر اساس روشمهندسی ژنتیک پیشنهاد شده است. اخیرا اهمیت ژن سوکروز سنتاز ۱ (PaSus۱) و نقش آن در مسیر سنتز سلولز در گل جالیزبه اثبات رسیده است. هدف از این مطالعه در گام اول بهبود مقاومت گوجه فرنگی به گل جالیز با جداسازی ژن و ساخت سازهخاموشی ترانس ژن سوکروز سنتاز ۱ گل جالیز مصری می باشد.

خاموشی ژن، سوکروز سنتاز ۱، گل جالیز مصری، گوجه فرنگی