محمد علی نظری - دکتری مطالعات سیاسی انقلاب اسلامی- مدرس دانشگاه کاشان
یحیی فوزی - عضو هیئت علمی پژوهشکده امام خمینی (ره) و انقلاب اسلامی
صدرالدین موسوی - استادیار گروه اندیشه سیاسی پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی
زهرا سادات مسجدی - کارشناس ارشد جامعه شناسی- مدرس دانشگاه پیام نور قم

 دین اسلام در دوران بعد از رحلت پیامبر اسلام شاهد قرائت های مختلفی از خود بوده و فهم ناقص از این شریعت مقدس سبب تفرقه، نفاق و درگیری بین امت ها شده است. یکی از قرائت های مهم و اثرگذار که دارای پشتوانه نظری و عملی در سیره معصومین(ع)،  متکلمین، فقها و فلاسفه دارد، قرائت اسلام اعتدالی  است. اعتدال به معنای دوری از افراط و تفریط در فهم و عمل به آموزه های شریعت مقدس اسلام است. امام خمینی در مقام یک نظریه پرداز سیاسی با پشتوانه علمی اقدام به نوآوری در عرصه سیاست نظری و عملی کرده است. این پژوهش با روش اسنادی و کیفی سعی دارد به این پرسش پاسخ دهد که اعتدال چه نسبتی با اندیشه امام خمینی دارد و نتایج سیاسی آن کدام است؟ یافته های تحقیق نشان می دهد، امام خمینی با قرائتی اعتدالی از مبانی فلسفی، اخلاقی، فقهی و کلامی دین اسلام، به نظریه پردازی و رهبری یک نظام سیاسی در دوران معاصر پرداخته است که شکل گیری این نظام سیاسی بر پایه ولایت فقیه و مردم سالاری ماحصل آن بوده است.

امام خمینی(س), اعتدال, علوم اسلامی, نظام سیاسی