حبیب هنری - هیات علمی

هدف این تحقیق، تعیین کدهای اخلاق داوری در مجله های علمی – پژوهشی تربیت بدنی و علوم ورزشی و بررسی میزان پایبندی داوران به آن کدها بود. روش این پژوهش از نوع پژوهش های اکتشافی و توصیفی است و از نوع مطالعات آمیخته (کمی و کیفی) است. بنابراین با توجه به هدف و فرآیند پژوهش؛ روش اجرای آن، پیمایشی و ابزار گردآوری اطلاعات، مصاحبه و پرسشنامه بود. پرسشنامه های این پژوهش مشتمل بر دو بخش کدهای اخلاق داوری در بعد ساختاری (شامل ۱۴ گویه) و کدهای اخلاق داوری در بعد محتوایی (شامل ۱۱ گویه) بود که برای تمامی اعضای هیات تحریریه ۲۷ مجله علمی- پژوهشی ارسال شد که تعداد این افراد ۹۸ نفر بود. از آنجایی که تعداد جامعه تحقیق محدود و مشخص بود، نمونه آماری را برابر با جامعه آماری و به صورت کل شمار در نظر گرفتیم و پرسشنامه های عودت داده شده و قابل استفاده، ۷۵ نسخه بود. پس از تعیین روایی و پایایی در مراحل قبل، پرسشنامه ها به منظور جمع آوری اطلاعات در اختیار پاسخگویان قرار گرفت. میزان پایبندی داوران به کدهای اخلاق داوری (بعد ساختاری) و (بعد محتوایی) در مجله های علمی – پژوهشی تربیت بدنی و علوم ورزشی ایران معنا دار است(۰۰۱/۰≥P). به نظر می رسد که اصول، ارزش ها و چارچوبی اخلاقی برای حرفه داوری مقاله-ها وجود دارد که رعایت آن کدهای اخلاقی قطعا سلامت کاری و توسعه روزافزون را به فضای علمی و پژوهشی رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی تزریق می نماید. از سوی دیگر، پایبندی داوران به اصول اخلاقی داوری نشریات تربیت بدنی و علوم ورزشی در سطح مطلوبی است.

پایبندی, داوران, مجله های علمی – پژوهشی, تربیت بدنی و علوم ورزشی, کدهای اخلاق داوری