امیر گودرزی - دانشگاه امام حسین
محسن قنبرنیا سوته - دانشگاه جامع امام حسین ع
محمد مهدی دوستدار - هیئت علمی دانشکده فنی مهندسی دانشگاه جامع امام حسین (ع)
محمدصابر زمان پور زهرایی - دانشگاه جامع امام حسین ع

استفاده از پرخوران یکی از روش های ارتقاء سطح پروازی پرنده موجود، بدون نیاز به ایجاد تغییرات اساسی در موتور آن می­باشد. البته این امر منوط به انتخاب صحیح پرخوران و کنترل دقیق آن است. امروزه مدل­سازی ریاضی و رایانه­ای فرآیندهای درون موتور به عنوان یک ابزار قوی برای تخمین عملکرد سیستم و کاهش هزینه و زمان تست مورد توجه قرار گرفته است. در تحقیق حاضر از مدل ترمودینامیکی چند ناحیه­ای برای این منظور استفاده شده است. به این ترتیب در گام اول کد مربوطه جهت شبیه­سازی هندسی موتور وانکل توسعه یافته و پس از اطمینان از عملکرد صحیح آن، مشخصات موتور رفت و برگشتی معادل توسط کد استخراج شده است و مشخصات مستخرج به نرم­افزار جی­تی­پاور داده شده و مدل رفت و برگشتی موتور توسعه یافته است. در مرحله بعد مدل ایجاد شده توسط نتایج تجربی به دست آمده از آزمون توان­آزما در آزمایشگاه موتور صحه­گذاری شده است و از مدل اعتبارسنجی شده جهت شبیه­سازی شرایط ارتفاع استفاده شده و میزان افت عملکرد به دست آمده است. در مرحله آخر توسط تئوری­های انطباق، پرخوران مناسب انتخاب شده است و با سازوکار­های کنترلی مناسب عملکرد سیستم موتور و پرخوران در ارتفاع هدف مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان می­دهد که در دور کاری موتور و در حالت بار کامل پرخورانی سبب افزایش ۴۱ درصدی توان و کاهش ۵ درصدی مصرف مخصوص سوخت در ارتفاع هدف نسبت به موتور تنفس طبیعی در ارتفاع کاری معمول می­شود.

موتور دوار وانکل, نرم افزار جی تی پاور, پرخوران, کنترل, نتایج تجربی توان آزما