مصعب احمدی - دانشگاه تربیت مدرس، تهران
محمد امیر کریمی ترشیزی - دانشجوی کارشناسی ارشد و استادیار دانشگاه تربیت مدرس، تهران

به منظور ارزیابی اثرات سطوح مختلف مکمل ورمی هوموس و آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین، از ۳۲۰ قطعه بلدرچین ۴ روزه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۸ تیمار (شامل سطوح ۲/۰، ۴/۰، ۶/۰، ۸/۰، ۱ و ۲ درصد ورمی هوموس و سطح ۱۵/۰ درصد ویرجینیامایسین و گروه شاهد) و ۴ تکرار و ۱۰ جوجه در هر تکرار استفاده شد. در دوره پرورش کم ترین ضریب تبدیل غذایی برای تیمار ۶/۰ درصد ورمی هوموس و بیش ترین آن در تیمار ۲ درصد ورمی هوموس مشاهده شد که با تیمار ویرجینیامایسین تفاوت معنی داری نداشت. شمارش باکتری های اسید لاکتیک و استرپتوکوکوس در تیمار ۸/۰ درصد ورمی هوموس به طور معنی داری بیش تر از سایر گروه ها بود، هم چنین کم ترین تعداد باکتری های گرم منفی روده ای در این تیمار مشاهده شد. بالا ترین میزان کلسترول سرم در تیمار ویرجینیامایسین و کم ترین آن در تیمار ۶/۰ درصد ورمی هوموس مشاهده شد. تیمار ۸/۰ درصد ورمی هوموس، کم ترین مقدار تری گلیسرید سرم خون را داشت. بیش ترین مقدار اسید اوریک سرم در تیمار ویرجینیامایسین مشاهده شد. وزن نسبی اندام های داخلی، درصد هماتوکریت و میزان هموگلوبین خون، پروتئین تام، آلبومین، HDL و فسفر سرم و خاکستر استخوان تحت تاثیر تیمار ها قرار نگرفتند. حداکثر مقدار کلسیم سرم در تیمار ۶/۰ درصد ورمی هوموس مشاهده شد. برای پارامتر های کیفیت گوشت، تیمار ۱ درصد ورمی هوموس کم ترین میزان مالون دی آلدئید و تیمار های حاوی ۶/۰ و ۸/۰ درصد بیش ترین ظرفیت نگهداری آب را داشتند. بر اساس نتایج این تحقیق سطح ۶/۰ تا ۸/۰ درصد ورمی هوموس می تواند علاوه بر اثرات مثبتی که در راستای بهبود تولید داشته باشد، سلامتی پرنده و مصرف کننده را نیز فراهم نماید.

بلدرچین ژاپنی, فراسنجه های خونی, عملکرد, ورمی هوموس