استرس شغلی در پرستاران و راهکارهای مقابله با آن؛ مطالعه مروری

سابقه و هدف: استرس شغلی یکی از مشکلات مهم و روز افزون بهداشت کار است که به عنوان عامل تهدید کننده ی سلامت نیروی کار، در طولانی مدت موجب پیدایش نتایج منفی درعملکرد کارکنان و سازمان ها می گردد. از آنجایی که پرستاران یکی از اعضای مهم تیم خدمات بهداشتی درمانی می باشند لذا این مطالعه با هدف تعیین استرس شغلی در پرستاران و راهکارهای مقابله با آن با مروری بر مطالعات گذشته صورت گرفته است.روش جستجو: این مطالعه مروری با جستجوی کلیدواژه های استرس شغلی، پرستاران درپایگاه های اطلاعاتی درمحدوده زمانی۲۰۲۰-۲۰۱۰ انجام شد.۶۸ مقاله دریافت شدکه بعداز بازبینی ۴۴ مقاله بادرنظرگرفتن معیارهای ورودوخروج موردبررسی قرارگرفتند.یافته ها: یافته های مقالات بررسی شده نشان داد؛ پرستاران یکی از گروه هایی هستند که استرس شغلی بالایی را متحمل می شوند و این میزان استرس در پرستاران شاغل در بخش های ویژه، اورژانس و جراحی به مراتب بیشتر احساس می شود. همچنین یافته ها حاکی از آن است که استرس اشغلی پرستارن ایران در حد بالا می باشد و استرس شغلی پرستاران خارج از ایران متوسط رو به پایین و به صورت قابل قبول می باشد.نتایج نشان داد که عوامل استرس زای مختلفی نظیر، میزان سابقه کاری، مدت زمان شیفت کاری، تعداد شیفت های اخذ شده، نوع بخش، کار تیمی، تامین مراقبت ۲۴ ساعته، مواجه شدن با مرگ دیگران، نارضایتی و فرسودگی شغلی، ترک خدمت، فقدان ارتقا شغلی، فشارکاری زیاد، مسئولیت پذیری بالا، سطح تحصیلات، وضعیت تاهل و نیز میزان درآمد پرستاران را تحت تاثیر قرار می دهد؛ این عوامل و استرسور ها میتواند سبب کاهش کیفیت عملکرد پرستاران و بروز تنش های شغلی در این حرفه شود.نتیجه : نتایج مطالعات بررسی شده نشان داد حمایت عاطفی پرستاران، حمایت از آنان در جهت کاهش اقدامات فیزیکی، ارائه ی راهکارهای عملی و منطقی مانند افزایش تاب آوری در افراد، مثبت نگر بودن و مشارکت آنان در تصمیم گیری ها برای کاهش تنش و فشار روانی می تواند مفید باشد. لذا لازم است مدیران پرستاری به اقدامات در زمینه کاهش استرس شغلی و بهبود سلامت روان پرستاران بیشتر توجه داشته باشند.