امیرعلی سیف الدین اصل - استادیار، گروه مهندسی انرژی های نو و محیط زیست، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، تهران، ایران
احمد فدایی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی انرژی های نو و محیط زیست، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، تهران، ایران
کسری قنبری - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی انرژی های نو و محیط زیست، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، تهران، ایران
ستار زواری - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی انرژی های نو و محیط زیست، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، تهران، ایران

ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم­های انرژی تجدید­پذیرگامی اساسی در بررسی امکان­پذیری و توجیه­پذیری پروژه­های برق تجدیدپذیر می­باشد که می­تواند اطلاعات ارزشمندی را در ارتباط با دسترس­پذیری و قابلیت اطمینان سیستم­ها، استراتژی­های تعمیرات و نگه­داری و هزینه­های عملیاتی در اختیار قرار دهد. در این راستا، پژوهش حاضر با رویکردی آماری/ شبیه­سازی به تحلیل پارامترهای قابلیت اطمینان در سیستم­ توربین بادی می­پردازد. به این منظور از مدل بلوک­دیاگرام قابلیت اطمینان برای مدل­سازی مسئله بهره گرفته شد که توانمندی بالایی در تحلیل سیستم­های پیچیده و با تعداد اجزای بالا را در عین سادگی و شفافیت داراست. مدل­سازی و شبیه­سازی با نرم­افزار رم­کامندر صورت گرفته است. شبیه سازی با در نظرگرفتن شبکه ی متوالی از زیر سیستم­ها و اجزاء (۸ زیر­سیستم و ۹۴ جزء) و لحاظ کردن توزیع­های احتمال زمان خرابی، زمان تعمیر و سایر داده­های قابلیت اطمینان برای بلوک­ها  صورت پذیرفت و در انتها نتایج با به­کارگیری الگوریتم مونت کارلو استخراج گردید. مقدار میانگین دسترس­پذیری یک توربین در دوره ی ۲۰ ساله ی عمر، بیش از ۰.۹۹۹ محاسبه شد. در ۲۵ نقطه ی زمانی توربین نیازمند تعمیرات می­باشد و زمان میانگین بین خرابی­ها برابر ۷۰۰۸ ساعت محاسبه شد. زمان میانگین بین خرابی­های بحرانی سیستم (خرابی فاجعه آمیز) ۷۷۹۲۸ ساعت است.

ارزیابی قابلیت اطمینان, توربین بادی, مدل بلوک دیاگرام, نرم افزار رم کامندر, انرژی های تجدیدپذیر