شیما السادات حسینی - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی عمران، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
علی قنبری - استاد، گروه مهندسی عمران، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
محمد داودی - دانشیار، پژوهشکده مهندسی ژئوتکنیک، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، تهران، ایران

چکیدهدر سازه های عظیم و طویل مانند پل ها فرض گیرداری پی و تحریک یکنواخت لرزه ای در تمام تکیه گاههای سازه موجب انحراف پاسخ ها از واقعیت می شود. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی پاسخ لرزه ای یک پل طویل تحت اثر اندرکنش خاک- سازه و تحریک غیر یکنواخت می باشد که در آن یک مدل تحلیلی جدید جهت مدلسازی اثر اندرکنش خاک-سازه ارائه شده است. همچنین تحریکات غیر یکنواخت در محل تکیه گاه های مختلف محدوده ی مطالعه ی پل صدر به عنوان یک پل طویل شبیه سازی شد و بر مدل اعمال گردید. مقایسه پاسخ های دینامیکی سازه در شرایط اندرکنش و تحریک غیر یکنواخت با حالت پایه گیردار و تحریک یکنواخت حاکی از تاثیر بسزای هر دو عامل اندرکنش و تحریک غیر یکنواخت در تحلیل و طراحی پل های طویل بوده و نشان داد که عدم در نظرگیری این عوامل ممکن است منجر به پاسخ های دور از واقعیت شود. نتایج بیانگر این مطلب است که در نظر گیری اثر اندرکنش و تحریک غیر یکنواخت می تواند تا ۲۷۵ و ۱۷۶ درصد باعث افزایش تغییر مکان نسبی عرشه در راستای طولی و عرضی شود. همچنین لحاظ نمودن اثر اندرکنش به طور میانگین کاهش ۶۷ و ۷۵ درصدی برش و لنگر پایه و در نظر گیری تحریک غیر یکنواخت افزایش ۳۷ و ۲۹ درصدی آن مقادیر را نشان می دهد.

اندرکنش خاک سازه, تحریک غیر یکنواخت زمین, پل های طویل, پاسخ لرزه ای, پل صدر