حسین خیران - موسسه آموزش عالی علامه فیض کاشانی
مریم بهمنی - موسسه آموزش عالی علامه فیض کاشانی
محمد عقیقی - موسسه آموزش عالی علامه فیض کاشانی

  مدیران شرکت ­ها بر این باورند که تنها افزایش حقوق و دستمزد موجب رضایت شغلی کارکنان می­شود و از تاثیر راهبردهای جبران خدمات بر رضایت شغلی که موجب بهبود کارایی عملکرد کارکنان می­شود، غافلند. هدف از این پژوهش، یافتن تاثیر راهبردهای جبران خدمات  (شامل حقوق و دستمزد، پاداش­ها و مزایا) بر رضایت شغلی در بین کارمندان شرکت خصوصی می باشد. بر اساس نتایج آزمون­های مقایسه میانگین دو پرسشنامه، آزمون واریانس و آزمون لوین وجود رابطه بین دو مولفه و تاثیر آن­ها و همچنین تاثیر خرده مقیاس­های راهبردهای جبران خدمات  بر رضایت شغلی با آزمون رگرسیون چند متغیره به روش Enter مورد ارزیابی قرار گرفت. در این بررسی، نگرش ۸۴ نفر از جامعه ۱۰۰ نفری کارکنان این شرکت، مورد سنجش قرار گرفت. به این منظور، از پرسشنامه­ی مدل جامع راهبردهای جبران خدمات استفاده شد. این پرسشنامه شامل هفت بعد است که چهار بعد آن در ارتباط با رضایت از پرداخت (سطح، ساختار، افزایش و روش­های پرداخت متغیر) و سه بعد دیگر در ارتباط با مزایا (سطح، تعیین و  مدیریت مزایا) می باشد. همچنین پرسشنامه رضایت شغلی شامل پنج خرده مقیاس سیستم پرداخت، نوع شغل، فرصت­های پیشرفت، جوسازمانی، روش رهبری و شرایط فیزیکی می­باشد. نتایج نشان داد راهبردهای جبران خدمات  بر رضایت شغلی تاثیر مثبت دارد و همچنین در بین خرده مقیاس­ها  تنها با افزایش دو متغیر ساختار پرداخت و پرداخت متغیر، رضایت شغلی کارمندان بیشتر می شود که تاثیر پرداخت متغیر بیشتر است و دیگر خرده مقیاس­ها با رضایت شغلی رابطه­ایی ندارند

جبران خدمات, رضایت شغلی, رضایت از پرداخت, مزایا, حقوق و دستمزد