محمدباقر زینالی - دانشجوی دکتری تاریخ تمدن اسلامی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی ،خمین، ایران
علی الهامی - استادیار تاریخ و تمدن اسلامی دانشگاه علوم پزشکی تهران، استادیار مدعو گروه الهیات دانشکده علوم انسانی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی خمین
حسین خسروی - استادیار گروه معارف، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی ،خمین، ایران
سهراب اسلامی - استادیار گروه معارف، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی ،اراک، ایران

هنر نگارگری از بدو پیدایش آمیخته با روایتگری بود و همراه مضامینی مختلف علمی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را ترسیم کرده است. یکی از ادوار درخشان این هنر، دوره حکومت صفویه (۹۰۷-۱۱۳۶ه.ق) بوده است. در این دوره با حمایت حکومت و دیگر بزرگان جامعه و ایجاد کارگاه­های سلطنتی این هنر به اوج شکوفایی رسید. در این میان، با توجه به رویکرد مذهبی حکومت صفوی، مضامین مذهبی و سیاسی تبدیل موضوعات نگارگری گردید. مسئله­ای که اینجا می­توان مطرح کرد چگونگی انعکاس جایگاه و نقش صاحب­منصبان شاخص دوره صفوی در هنر نگارگری این دوره است. این پژوهش به روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر داده­های منابع کتابخانه­ای انجام شده است. یافته­های پژوهش حاکی از این است که در این دوره، مناصب دینی نقش مهمی در تحولات فرهنگی و سیاسی از خود به جای گذاشتند و به تبع آن، این امر بر توده­های مردمی نیز تاثیر فرهنگی فوق­العاده­ای داشت. مناصب دینی نقش مهمی در بعد سیاسی و اجتماعی از خود نشان دادند. این تحول در آثار نگارگری برجای مانده از این دوره نیز قابل مشاهده است.اهداف پژوهش:۱.تبیین ماهیت شغل صاحب­منصبان مذهبی در دوره صفوی و نقش آن­ها در استمرار این حکومت.۲.واکاوی چگونگی وظایف و عملکرد صاحب­منصبان دوره صفوی در نگارگری این دوره.سوالات پژوهش: ۱.صاحب­منصبان دوره صفوی چه وظایف و کارکردهایی را در این دوره داشتنند؟۲.جایگاه و نقش صاحب­منصبان مذهبی دوره صفوی چه بازتابی در نگارگری این دوره داشته است؟

مرشد اعظم, نگارگری صفوی, صدر, ملاباشی, وکیل حالیات