عباس منوریان - استاد، گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
علی اکبر پیوسته - استادیار، گروه مدیریت، موسسه آموزش عالی اسوه، تبریز، ایران.
سید حبیب احتشامی دیزجی - کارشناس ارشد، گروه مدیریت دولتی، سازمان تامین اجتماعی، تبریز، ایران.

هدف: با توجه به شرایط جامعه و شیوع بیماری کووید ۱۹، تحول در ارائه آموزش، آگاهی و آشنایی مسئولان و مدیران با مفاهیم، نگرش ها و رویکردهای آموزش های مجازی در سازمان برای دستیابی به اهداف، پاسخ گویی به مشکلات و استقرار نظام آموزشی مجازی کارآمد، ضروری به نظر می رسد. از این رو، پژوهش حاضر با هدف طراحی مدلی برای آموزش های مجازی و نتایج آن بر عایدی سازمان و ادبیات این حوزه اجرا شده است. روش: پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی محسوب می شود و با استفاده از نظریه داده ‎بنیاد به صورت کیفی اجرا شده است. نمونه گیری به روش نظری و با بهره مندی از روش های هدفمند (قضاوتی) و گلوله برفی (زنجیره ای) و بر مبنای اشباع نظری داده ها انجام شده است؛ به گونه ای که تا زمان رسیدن به اشباع نظری با کارشناسان و خبرگان باتجربه و متخصص سازمان تامین اجتماعی در این حوزه، مصاحبه به عمل آمد. یافته ها: نتایج تحلیل داده های به دست آمده طی فرایند کدگذاری های باز، محوری و انتخابی، به ایجاد نظریه داده ‎بنیاد در حوزه آموزش های مجازی منجر شد. عناصر مدل طراحی شده از، شرایط علی، زمینه ای و واسطه ای تشکیل شده است که پدیده محوری، پیامدها و راهبردهای اجرای خط مشی عمومی را نشان می دهد. نتیجه گیری: کارگزاران و خط مشی گذاران می توانند از نتایج این پژوهش، برای کارآمدی بیشتر آموزش های مجازی در سازمان بهره برداری کنند. همچنین، ارائه آموزش های مجازی در موقعیت کنونی، به خصوص بیماری شایع ‎شده، نیاز اساسی محسوب می شود و از نظر ادبیات و مبانی نظری نیز خلا تئوریکی را غنی می ‎کند. در پایان مقاله نیز، برای بهبود آموزش های مجازی، پیشنهادهای کاربردی ارائه شده است.

آموزش های مجازی, تامین اجتماعی, مدل, نظریه داده بنیاد