آتوسا اسدزاده - دانشجوی دکتری روانشناسی، واحد تهران شمال ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران
محمدباقر حبی - استادیار. گروه روانشناسی. دانشگاه جامع امام حسین(ع) ، تهران ، ایران ( نویسنده مسئول ) mbhobi@ihu.ac.ir
مهدی زارع بهرام آبادی - دانشیار، پژوهشکده تحقیق و توسعه علوم انسانی، سازمان سمت ، تهران ، ایران
عبدالحسن فرهنگی - استادیار، گروه روانشناسی، واحد تنکابن ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تنکابن، ایران

هدف از پژوهش حاضر تعیین برازش مدل سازی معادلات ساختاری ویژگی های شخصیتی و تعارضات زناشویی با نقش میانجی گری ناگویی هیجانی بود. این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر روش شناسی در زمره پژوهش های توصیفی همبستگی از نوع معادلات ساختاری قرار دارد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد متاهل مراجعه کننده به کلینیک های روان شناسی منطقه ۲ شهر تهران در بازه زمانی بهمن ماه سال ۱۳۹۷ تا تیرماه سال ۱۳۹۸ است که حداقل یک سال از زندگی زناشویی آنها گذشته بود. جهت نمونه گیری تعداد ۳۰۰ نفر از جامعه مذکور به صورت هدفمند و به روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از ابزار پرسشنامه تعارضات زناشویی (MCQ)، ویژگی های شخصیتی (NEO) و ناگویی هیجانی تورنتو (TAS_۲۰) استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش آماری مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) با استفاده از نرم افزار AMOS_۲۲ انجام شد. نتایج نشان داد که شاخص های برازش دارای مقادیر مطلوبی است و داده ها از برازش مطلوبی برخوردار است و نیز ویژگی های شخصیتی با نقش میانجی ناگویی هیجانی با تعارضات زناشویی ارتباط دارد. نتیجه آنکه ویژگی های شخصیتی می تواند تاثیر بسزایی در ناگویی هیجانی داشته باشد که این امر به نوبه خود می تواند موجبات تعارضات زناشویی را فراهم کند و با آموزش های موردنیاز می توان تا حد ممکن تعارضات زناشویی را کاهش داد.

تعارضات زناشویی, ناگویی هیجانی, ویژگی های شخصیتی, مدل سازی