علی شماعی - Associate Professor of Geographic and urban Planning , University of Kharazmi , Tehran, Iran
سیدحسین واحدی نژاد - Master of Geography and Urban Planning Faculty of Sciences of Kharazmi University, Tehran, Iran
صغری آذرشب - Master of Geography and Urban Planning, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran.
مسلم قاسمی - Assistant professor of tourism planning, faculty of Geographical sciences, Kharazmi University, Tehran, Iran

شهرنشینی و توسعه کالبدی شهری به عنوان پدیده­ای جهانی، همه­ی شهرهای دنیا را تحت تاثیر قرار داده است. شهر اهواز در طول حیات پرفراز و نشیب خود بافت های کالبدی متنوعی به خود دیده است. با گذشت زمان کاربری زمین شهر اهواز به واسطه عوامل و نیروهای محرک دستخوش تغییرات زیادی شده است و گسترشی نامطلوب داشته است به گونه­ای زمین کشاورزی را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. این پژوهش از لحاظ ماهیت و هدف کاربردی و از نظر روش­شناسی توصیفی تحلیل به تبیین روند گسترش کالبدی شهر اهواز پرداخته است. برای دستیابی به این هدف ابتدا روند گسترش کالبدی در سطح شهر اهواز در طرح جامع مصوب سال ۱۳۸۹ بررسی شد و سپس ۱۴ شاخص برای بررسی گسترش بهینه توسعه شهر اهواز استخراج گردید که با استفاده از منطق فازی (FUZZY) این شاخص­ها استاندارد شدند و در ادامه برای مدل بهینه با استفاده از مدل تحلیل ترکیبی ANPDEMATEL سه سطح برای گسترش این شهر مشخص شده که در ترکیب با OVERLAYFUZZY و GAMA ۹/۰ در محیط GIS نقشه­های خروجی نیز با استفاده از نرم افزار­های ENVI و ARC GIS استخراج گشت. نتایج نشان داد در سطح مدل­­های پیش­بینی کننده زمین کشاورزی با وزن­های ۱۰۱،۰و  ۱۱۸،۰ بیشترین اهمیت و مهم­ترین عامل تغییر یافته در روند گسترش کالبدی شهر اهواز بوده است همچنین با روی هم­اندازی نقشه حاصل از گسترش کالبدی در سال ۱۳۸۹ و نقشه خروجی سطح­بندی گسترش کالبدی در این پژوهش مشخص شد که جهت گسترش کالبدی کلان شهر اهواز با طرح جامع مصوب سال ۱۳۸۹ مطابقت ندارد.

Key Words: Physical Development, Strategic Model, Optimal Expansion, Ahvaz, GIS, واژگان کلیدی: توسعه فیزیکی, الگوی راهبردی, گسترش بهینه, اهواز, GIS