محمود جوشقانی
علیرضا فروتن
حسن قاسمی
خلیل قاسمی فلاورجانی
حجت مادرشاهی
بهزاد نیکبخت

  مقدمه و هدف: آستیگماتیسم از عوارض شایع عمل پیوند نفوذی ( PK ) و لایه ای ( LK ) قرنیه است که به دلیل ایجاد اختلال بینایی موجب عدم موفقیت عمل می شود. در این مطالعه، اثربخشی بازنگری اسکار درست در محل عمل، بر میزان آستیگماتیسم بررسی شد.     مواد و روش ها : این مطالعه مداخله ای prospective برروی۱۹ نفر (۱۹ چشم) از بیماران مبتلا به آستیگماتیسم پس از PK یا LK صورت گرفت. در تمام بیماران سه ماه پس از برداشتن بخیه ها، رفراکشن و کراتومتری و توپوگرافی انجام شد. سپس به کمک زاویه سنج Mendez در بیماران با آستیگماتیسم شش دیوپتر و کمتر، دو شکاف ۴۵ درجه و در بیماران با آستیگماتیسم بیشتر دو شکاف ۶۰ درجه در مریدین Steep قرنیه داده شد. میزان عیب انکساری و کراتومتری قرنیه قبل و حداقل سه ماه پس از عمل اندازه گیری شد.     نتایج: میانگین سنی بیماران ۳۰ سال )۸۱-۱۹ ) بود. علل پیوند قرنیه شامل قوز قرنیه(۱۵)، اسکار ناشی از ضربه(۲) و تورم قرنیه بعلت عدسی های داخل چشمی( pseudophakic bullous keratopathy)(۲ ) بود. ۲ مورد میکروپرفوراسیون و نشت مایع زلالیه اتفاق افتاد که با بستن چشم درمان شد و هیچ عارضه دیگری در دوره پیگیری وجود نداشت.   میانگین آستیگماتیسم قبل از عمل ۵/۴ ± ۱/۸ ( ۳ تا ۲۴) دیوپتر بود و پس از عمل آستیگماتیسم ۷/۳ ± ۴/۵ ( ۵/۰ تا ۱۴)دیوپتر به دست آمد(۰۵/۰> p ).     نتیجه گیری: آزادسازی اسکار در محل جوشگاه پیوند از لحاظ آماری تاثیر قابل توجهی بر کاهش میزان آستیگماتیسم پس از عمل پیوند قرنیه دارد. و می تواند به عنوان روش مناسبی برای درمان این بیماران مورد استفاده قرار گیرد.

آستیگماتیسم, کراتوپلاستی, اسکار