نوید نبی زاده حقیقی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر ، بوشهر ایران
محمود سراجی - استادیار دانشکده تحصیلات تکمیلی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر، بوشهر، ایران -

در این تحقیق به بررسی نوع جدیدی از اتصال در قاب خمشی فولادی پرداخته شده که در آن علاوه بر رفع بسیاری از اشکالات اتصالات خمشی متعارف نیازی به اجرای ورق های پیوستگی افقی داخل ستون نیست و بدون این ورق ها مکانیزم انتقال نیرو در اتصال تکمیل می گردد. از آنجا که اجرای ورق های پیوستگی در داخل ستون های قوطی شکل مشکل است و در برخی موارد مشاهده شده طراحان و مجریان از اجرای آن سرباز می زنند، استفاده از این روش می تواند یکی از راه حل های این ایراد باشد. پس از صحت سنجی نتایج عددی با نتایج آزمایشگاهی به کمک نرم افزار آباکوس و اطمینان از درستی آنها در ادامه متغیرهای مد نظر بررسی شده است. جهت بررسی تاثیر ورق میانگذر در اتصالات تیر به ستون، در این تحقیق ۸ نمونه مدل سازی و در هر یک از آنها به تاثیر پارامترهایی از قبیل ضخامت، طول، عرض و ارتفاع تیر پرداخته شده است. در نتایج بدست آمده مشخص شد افزایش ضخامت ورق میانگذر در کاهش کرنش های پلاستیک و در نتیجه تقاضاهای روی ورق میانگذر موثر است و به دلیل وجود ورق میانگذر، ناحیه پیوسته ای در محل اتصال ایجاد و نیروهای تیر مستقیم و بدون عبور از بال های ستون، به قسمت داخلی ورق میانگذر در ناحیه ستون انتقال می یابد، در نتیجه بال های ستون در ناحیه اتصال متحمل نیروهای خارج از صفحه ای نمی شوند. بر اساس مبانی لرزه ای، جاری شدگی در سازه بایستی در تیر و در فاصله ای دور از محل اتصال اتفاق بیفتد که در کل نمونه های عددی این اصل به چشم می خورد و تنش های ایجاد شده در ورق میانگذر به مراتب کمتر از تنش های بال تیر می باشند. همچنین ماکزیمم مقدار کرنش پلاستیک در محلی غیراز محل اتصال و بیشترین مقدار آن در فاصله بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ میلیمتر از محل اتصال ایجاد شده است.

ورق میانگذر، تنش، بار چرخه ای، کرنش پلاستیک، ورق پیوستگی