مریم نوری - عضو هیات علمی گروه معماری : واحد شهریار : دانشگاه آزاد اسلامی : شهریار : تهران : ایران
عباس آبتین - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران - سازه : واحد شهریار : دانشگاه آزاد اسلامی : شهریار : تهران : ایران

بر اساس اطلاعات موجود بخش قابل توجهی از ساختمانهای موجود در کشور از نوع مصالح بتایی (آجری) میباشند. فراوانی این نوع ساختمانها در برخی از شهرها و مناطق کشور حدود ۸۰ درصد ساختمانهای موجود است. از سال ۱۳۸۲ و به دنبال وقوع زلزله مهیب بم و بروز تلفات جانی و خسارات مالی فراوان موضوع مقاوم سازی ساختمانهای موجود توسط مسولان و متخصصان کشور بطور جدی در دستور کار قرار گرفت. و طی سالهای اخیر با تلاش محققان و متخصصان بخش ساختمان کشور پیشرفتهایی در زمینه روشهای مقاوم سازی ساختمانها در کشور حاصل شد. با توجه به عوامل فنی و اجرایی روشهای مختلف مقاوم سازی برای این نوع ساختمانها شامل استفاده از شاتکریت پیرامونی ،ایجاد اتاق ایمن ، روش تسلیح مغزه ، و استفاده از دیوارهای برشی پیشنهاد و استفاده شده است. حال پرسش اینجاست با توجه به اینکه هر یک از روشهای مذکور دارای محدودیتها و مزایایی میباشند بهینه ترین روش برای اینگونه ساختمانها و به طور خاص ساختمانهای با کاربری آموزشی کدام است. بنابرین در این پژوهش به معرفی این روشها و جنبه های مختلف کاربرد هر یک هر یک از این روشها پرداخته شده است و در نهایت عملکرد روش شاتکریت درمورد ساختمانهای آموزشی در استان آذربایجان شرقی مورد ارزیابی قرار میگیرد.

ساختمان بنایی : مقاوم سازی : شاتکریت : دیوار برشی : تسلیح مغزه