عیسی مقصودی - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، دانشگاه تربیت مدرس
امیر قلاوند - دانشیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
مجید آقا علیخانی - استادیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس

به منظور بررسی تاثیر سیستم­های مختلف تغذیه­ای آلی، شیمیایی، زیستی و تلفیقی بر عملکرد دانه و صفات کیفی ذرت هیبرید سینگل­کراس ۷۰۴ آزمایشی در سال ۱۳۸۹ در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس اجرا شد. در این تحقیق از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار استفاده گردید. تیمارهای آزمایش ترکیبی از پنج سیستم تغذیه­ای شامل: A۱ (سیستم تغذیه­ای آلی ۸ تن در هکتار کود آلی،)، A۲ (سیستم تغذیه تلفیقی ۶ تن در هکتار کود آلی و ۴۶ کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص)،  A۳(سیستم تغذیه تلفیقی ۴ تن در هکتار کود آلی و ۹۲ کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص)،  A۴(سیستم تغذیه تلفیقی ۲ تن در هکتار کود آلی و ۱۳۸ کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص) و A۵ (سیستم تغذیه شیمیایی۱۸۴ کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص) و دو عامل باکتریایی شامل B۱ (بذور تلقیح شده با ازتوباکتر و آزوسپیریلیوم) وB۲  (بذور تلقیح نشده) بود. نتایج نشان داد که سیستم های مختلف تغذیه ای باعث افزایش معنی دار عملکرد دانه، شاخص برداشت، عملکرد بیولوژیک و صفات کیفی گیاه شدند. عملکرد دانه، شاخص برداشت و درصد پروتئین در سیستم تغذیه تلفیقی A۳ به ترتیب برابر ۱۰ تن در هکتار، ۷۲/۴۶ درصد و ۲۴/۱۱ درصد بود. در بذور تلقیح شده (B۱) عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، ضریب برداشت و صفات کیفی نسبت به تیمار شاهد بیشتر بود، به طوری که عملکرد دانه، شاخص برداشت و درصد پروتئین در تیمار تلقیح شده با باکتری به ترتیب برابر ۷۸/۹ تن در هکتار، ۱۰/۴۴ درصد و ۸۶/۱۰ درصد بود.

ذرت, کود زیستی, کود آلی, حاصلخیزی خاک و عملکرد کمی و کیفی