اطهر محمدی ملک آبادی - کارشناس ارشد روان شناسی تربیتی، دانشگاه تهران
علی اکبر ارجمند نیا - دانشیار گروه روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران
مسعود غلامعلی لواسانی - دانشیار گروه روان شناسی تربیتی، دانشگاه تهران
صاحب یوسفی - کارشناس ارشد روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر برنامه آموزشی ریاضی خانواده­محور بر عملکرد حافظه فعال، مفاهیم پایه ریاضی و درک عدد کودکان در معرض خطر ناتوانی ریاضی بود. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی و جامعه آماری کودکان ۵ و ۶ ساله پیش دبستانی های شهر تهران را شامل می شد.۲۰ نفر از کودکان پیش­دبستانی واجد ملاک­های احتمالی ناتوانی ریاضی به صورت نمونه­گیری دردسترس انتخاب شدند. آزمودنی­ها به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. همه کودکان قبل و پس از مداخله ی آموزشی با آزمون محقق­ساخته ریاضی و خرده­آزمون حافظه فعال برگرفته از آزمون هوش تهران استنفرد بینه-۵، مورد ارزیابی قرار گرفتند. کودکان طی هشت جلسه ۴۰ دقیقه­ای برنامه آموزش ریاضی با محوریت خانواده را دریافت کردند. ­یافته­ها نشان داد گروه آزمایش از نظر درک و کاربرد مفاهیم پایه ریاضی و درک عدد (۰۵/۰p<) تفاوت معناداری با گروه کنترل دارد. ولی عملکردشان در حافظه فعال (۰۵/۰p>) تفاوت معناداری با گروه کنترل ندارد. براساس نتایج بدست آمده برنامه آموزش ریاضی خانواده­محور در پژوهش حاضر  باعث بهبود مفاهیم پایه ریاضی و درک عدد در کودکان با مخاطره ناتوانی ریاضی شده است و از اعتبار لازم برخوردار است.

حافظه فعال, مفاهیم پایه ریاضی, درک عدد, مداخله آموزش ریاضی خانواده محور, کودکان در معرض خطر ناتوانی ریاضی